آزمایش مس cu
⇐معرفی تست مس:
مقدار مس در بدن یک فرد سالم بین 100 تا 150 میلی گرم تخمین زده می شود. مس به طور وسیعی در طبیعت پخش و توزیع شده است. حتی برنامه های غذایی فقیر و نامناسب نیز، نیازهای افراد به مس را تامین می کنند.
کمبود این عنصر نادر است. کمبود مس (hypocupremia) معمولا در بیماران مبتلا به نفروزیس(نارسایی کلیه)، ویلسون، مبتلایان به سوء تغذیه پروتئین – انرژی و نوزادانی که در درازمدت تنها با شیر گاو تغذیه شده باشند، دیده می شود.
نوتروپنی (neutropenia) بهترین علامت مربوط به کمبود مس می باشد. نوتروپنی عبارت است از کاهش غیر طبیعی تعداد گلبول های سفید خون.
افزایش مس(hypercupremia) در بدن به دلایل زیر است:
* دریافت بیش از اندازه آن که این مساله بیشتر در نتیجه پخت و پز و تهیه غذا در ظروف مسی رخ می دهد.
* به همراه بیماری های حاد و مزمن مانند سرطان خون، بیماری هوچکین(سرطان غدد لنفاوی)، کم خونی شدید، هِموکروماتوزیس(بیماری که در آن جذب و ذخیره آهن بالا می رود و موجب آسیب به اندام های بدن، بی رنگی پوست و دیابت می شود)، انفارکتوس میوکارد(سکته قلبی) و پرکاری غده تیروئید.
کبد مهم ترین منبع ذخیره مس در بدن می باشد. مقدار بسیار کمی از آن نیز در خون یافت می شود.
مس موجود در مغز و کبد جنین و نوزاد بیشتر از افراد بالغ است. این میزان بالاتر مس، برای پیشگیری از کمبود آن در دوران شیرخوارگی(مانند آن چه در مورد آهن نیز وجود دارد) است.
مس به عنوان کاتالیز کننده ی فعل و انفعالات شیمیایی مربوط به ساخت هموگلوبولین(جزء حمل کننده اکسیژن خون) عمل می کند.
بیشترین غلظت مس موجود در بدن، در کبد و قسمت های اصلی سیستم عصبی مرکزی مخصوصا مغز یافت می شود. مس در کبد ذخیره شده و از طریق اسیدهای صفراوی دفع می شود. مس باید در بدن با یک پروتئین ترکیب شود تا قابل استفاده گردد.
مس در همه سلول های بدن انسان یافت می شود. این ریز مغذی یک عنصر ضروری برای تولید ملانین در پوست انسان می باشد. ملانین مسئول ایجاد رنگ در چشم، مو و پوست می باشد.
مس یک آنتی اکسیدان قوی است؛ به این ترتیب که رادیکال های آزاد را از بین می برد و از آسیب های سلولی ها جلوگیری می کند. به نظر می رسد که اثرات ضد سرطانی نیز داشته باشد.
دستبندهای مسی که برای درمان آرتریت(التهاب مفاصل) استفاده می شوند، چنین اثری ندارند، بلکه مس درون بدن می تواند برخی از دردهای آرتریتی را آرام کند.
در بدن انسان، مس به استفاده بهینه از آهن و به کارگیری آن در بدن کمک می کند.
تعادل مس در بدن ممکن است به دلیل دریافت بیش از حد غذاهای پُر فیبر، آهن زیاد و یا ویتامین C بالا به هم بخورد.
اگر دریافت روی نسبت به مس نیز بیش از نسبت 10 به 1 باشد، می تواند با جذب و متابولیسم آن در بدن مداخله نماید.
⇐هدف از انجام تست چیست؟
هدف از انجام این آزمایش، اندازه گیری مقدار مس در خون، ادرار یا بافت کبد می باشد. مس یک ماده معدنی ضروری برای بدن است و در ساختمان برخی از آنزیم ها وجود دارد. این دسته از آنزیم ها در تولید انرژی در سطح سلولی، تولید ملانین، تنظیم فعالیت های مغز و دستگاه عصبی، تنظیم متابولیسم آهن و تولید بافت همبند (پیوندی) نقش دارند.
⇐این تست چه زمانی درخواست می‌شود؟
موقعی که بیمار زردی ، خستگی، درد شکم، تغییرات شخصیتی، لرزش یا سایر علائمی که پزشک را مشکوک به بیماری ویلسون نماید و به ندرت برای بررسی فقر یا افزایش مس و برای کنترل مقدار مس در بیمار ویلسون تحت درمان
⇐تست‌های آزمایشگاهی مکمل این آزمایش کدامند؟
B12-Zn
⇐چه نوع نمونه‌ای برای این تست درخواست می‌شود؟
1)نمونه خون
2)ادرار
⇐مراجعه کننده قبل از انجام آزمایش باید چه شرایطی را رعایت کند؟
این آزمایش نیازی به ناشتایی و محدودیت رژیم غذایی ندارد.
⇐افزایش میزان CU در شرایط زیر مشاهده می‌شود:
دریافت بیش از اندازه آن که این مساله بیشتر در نتیجه پخت و پز و تهیه غذا در ظروف مسی رخ می دهد.
* به همراه بیماری های حاد و مزمن مانند سرطان خون، بیماری هوچکین(سرطان غدد لنفاوی)، کم خونی شدید، هِموکروماتوزیس(بیماری که در آن جذب و ذخیره آهن بالا می رود و موجب آسیب به اندام های بدن، بی رنگی پوست و دیابت می شود)، انفارکتوس میوکارد(سکته قلبی) و پرکاری غده تیروئید.
کبد مهم ترین منبع ذخیره مس در بدن می باشد. مقدار بسیار کمی از آن نیز در خون یافت می شود.
مس موجود در مغز و کبد جنین و نوزاد بیشتر از افراد بالغ است. این میزان بالاتر مس، برای پیشگیری از کمبود آن در دوران شیرخوارگی(مانند آن چه در مورد آهن نیز وجود دارد) است.
مس به عنوان کاتالیز کننده ی فعل و انفعالات شیمیایی مربوط به ساخت هموگلوبولین(جزء حمل کننده اکسیژن خون) عمل می کند.
بیشترین غلظت مس موجود در بدن، در کبد و قسمت های اصلی سیستم عصبی مرکزی مخصوصا مغز یافت می شود. مس در کبد ذخیره شده و از طریق اسیدهای صفراوی دفع می شود. مس باید در بدن با یک پروتئین ترکیب شود تا قابل استفاده گردد.
مس در همه سلول های بدن انسان یافت می شود. این ریز مغذی یک عنصر ضروری برای تولید ملانین در پوست انسان می باشد. ملانین مسئول ایجاد رنگ در چشم، مو و پوست می باشد.
مس یک آنتی اکسیدان قوی است؛ به این ترتیب که رادیکال های آزاد را از بین می برد و از آسیب های سلولی ها جلوگیری می کند. به نظر می رسد که اثرات ضد سرطانی نیز داشته باشد.
دستبندهای مسی که برای درمان آرتریت(التهاب مفاصل) استفاده می شوند، چنین اثری ندارند، بلکه مس درون بدن می تواند برخی از دردهای آرتریتی را آرام کند.
در بدن انسان، مس به استفاده بهینه از آهن و به کارگیری آن در بدن کمک می کند.
تعادل مس در بدن ممکن است به دلیل دریافت بیش از حد غذاهای پُر فیبر، آهن زیاد و یا ویتامین C بالا به هم بخورد.
اگر دریافت روی نسبت به مس نیز بیش از نسبت 10 به 1 باشد، می تواند با جذب و متابولیسم آن در بدن مداخله نماید. پلاگر، سل ریوی، آنمی آبلاستیک و مگالوبلاستیک، تالاسمی های ماژور و مینور، آرتریت روماتوئید، لوپوس سیستمیک، لوسمی، هموکروماتوز، سیروزصفراوی، تب تیفوئید و بیماری هوچکین سبب افزایش سطوح مس می شوند.
⇐کاهش میزان CU در شرایط زیر مشاهده می‌شود:
مبود این عنصر نادر است. کمبود مس (hypocupremia) معمولا در بیماران مبتلا به نفروزیس(نارسایی کلیه)، ویلسون، مبتلایان به سوء تغذیه پروتئین – انرژی و نوزادانی که در درازمدت تنها با شیر گاو تغذیه شده باشند، دیده می شود.
نوتروپنی (neutropenia) بهترین علامت مربوط به کمبود مس می باشد. نوتروپنی عبارت است از کاهش غیر طبیعی تعداد گلبول های سفید خون.سندرم منکز، سوختگی ها، بیماری ویلسون، اسپرو و سندرم نفروتیک سبب کاهش سطوح مس در بدن می شوند.
⇐علائم افزایش CU چیست؟
دریافت بالای مس منجر به سردرد، کاهش قند خون ، افزایش ضربان قلب و تهوع می شود.
مس اضافی در مغز و کبد ته نشین شده، به کلیه ها آسیب می رساند و مانع تولید ادرار می شود. مسمومیت با مس باعث کم خونی و ریزش مو در خانم ها می شود.
مقدار بالای مس با عنصر روی که برای ساخت آنزیم های گوارشی لازم است تداخل می کند.
⇐علائم کاهش CU چیست؟
کمبود مس منجر به بروز موارد زیر می شود:
* تهی سازی و تخلیه اکسیژن در سلول ها
* کاهش HDL کلسترول(کلسترول خوب)
* مشکلات پوستی
* التهاب قوزک پا
* کم خونی
* کم شدن آنسفالین های مغزی
* توهم های شنوایی
* افسردگی
⇐رژیم غذایی مناسب برای کاهش CU چیست؟
- منابع غذایی مس شامل غلات سبوس دار ، آجیل، حبوبات، جگر و دل و قلوه، کاکائوی تیره ، سبزی های برگ سبز تیره، مرغ، غذاهای دریایی ، آلو و سویا می باشد.فواید مس:
* مس به اکسیده شدن گلوکز و در نتیجه آزاد شدن انرژی در بدن کمک می کند.* به جذب آهن توسط بدن کمک می کند.
* به تامین اکسیژن لازم برای بافت های بدن(به منظور افزایش سطح انرژی بدن) از جمله مغز کمک می کند.
* به غده تیروئید برای تعادل درترشح هورمون ها یاری می رساند.
* به عنوان حمل کننده اکسیژن در خون عمل می کند.
* به عملکرد مغز و اعصاب کمک می کند.
* برای عملکرد اسیدآمینه تیروزین(به منظور عامل رنگ) لازم می باشد.
* برای ساخت سلول های قرمز خون ضروری است.
* جزئی از آنزیم ضروری برای سنتز هورمون آدرنالین می باشد.
* با فعالیت آنزیم های روده ای در ارتباط نزدیک می باشد.
* سطح مس در بدن با سطح استروژن در ارتباط است.
* مس میزان آدرنالین، نوراپی نفرین و دوپامین را افزایش می دهد.
* سطوح پایین مس موجب خفگی سلول ها و فقدان اکسیژن در آن ها می شود.
⇐چه عواملی باعث تداخل و ایجاد نتایج کاذب در انجام تست می‌شود؟
فنی توئین، کاربامازپین، فنوباربیتال، قرص های ضد بارداری خوراکی و استروژن ها سبب افزایش سطوح مس می شوند، همچنین غلظت های بالای ید، باریم و گادولینیوم نیز باعث اختلال در نتیجه آزمایش می شوند.
منابع:mendel-lab.com-razipatholab.com
توجه:این مطلب به صورت بسیار ساده و صرفا جهت اطلاعات عمومی به اشتراک گذاشته شده و به هیچ عنوان جایگزین نظر پزشک نمیشود.حتما جهت درمان با پزشک متخصص مشورت شود.
پاسخ دهید
میخواهید به بحث بپیوندید؟مشارکت رایگان.