آزمایش NA-K

کاهش میزان پتاسیم ناشی از دلایل زیر است:

• کمبود پتاسیم در رژیم غذایی
• اختلالات گوارشی، اسهال مزمن، استفراغ
• مصرف مسهل
• مصرف بیش از اندازه ی ملین
• تعریق بیش از حد
• کمبود فولیک اسید
• بعضی از داروها مانند کورتیکواستروئید، بعضی آنتی بیوتیک‌ها و داروهای ضد قارچ
• اوردوز استامینوفن
• دیابت، به خصوص بعد از مصرف انسولین
• بیماری مزمن کلیه
• هایپرآلدوسترنیزم (وضعیتی که در آن غده ی آدرنال بیش از اندازه هورمون آلدوسترنیزم تولید می‌کند)
• سندرم کوشینگ (درصورتی که بدن در معرض میزان بالای هورمون کورتیزول قرار بگیرد یا از بعضی هورمون‌های استروئید استفاده کنید)

⇐علائم افزایشNA-K چیست؟

• تشنگی
• خستگی
• ورم کردگی در دست ها و پاها
• ضعف بدنی
• فراموشی
• تپش قلب سریع
• کما

⇐علائم کاهش NA-K چیست؟

• غلظت سدیم خون کمتر از 135 meq/l ،هیپوناترمی نامیده می شود. علائم هیپون آترمیا عبارتند از :
  • خستگی
  • تهوع و استفراغ
  • سردرد
  • از دست دادن اشتها
  • سردرگمی و از دست دادن رشته امور
  • توهمات ذهنی
  • از دست دادن هوشیاری یا کما

⇐رژیم غذایی مناسب برای کاهش NA-K چیست؟

از آن‌جا که شواهد کافی برای تعیین حدمجاز نمک در رژیم غذایی یا سطح سمی سدیم (به‌جز خطر بیماری‌های مزمن) وجود ندارد، سطح مجاز قابل تحمل برای این ماده غذایی تعیین نشده است. مطالعات می‌گویند برای مردان و زنان 14 سال به بالا و زنان باردار، مصرف 1500 میلی‌گرم نمک در روز مجاز است و دوز 2300 میلی‌گرم در روز به‌عنوان حداکثر میزان مصرف نمک برای کاهش بیماری‌های مزمن پیشنهاد می‌شود. انتظار می‌رود کاهش مصرف سدیم به کمتر از این میزان، خطر ابتلابه بیماری‌های مزمن را در جمعیت سالم عمومی کاهش دهد. علاوه‌براین، در اکثر افراد، کلیه‌ها در نگه‌داشتن سدیم اضافی در خون مشکل دارند و با تجمع سدیم در خون باعث می‌شوند میزان مایع اطراف سلول‌ها و حجم خون در رگ‌ها افزایش یابد. افزایش حجم خون به‌معنای فعالیت بیشتر قلب و فشار بیشتر بر رگ‌های خونی است. با گذشت زمان، کار و فشار اضافی می‌تواند رگ‌های خونی را سفت کند و منجربه فشارخون بالا، حمله قلبی سکته یا نارسایی قلبی شود. بنابراین، دفع سریع نمک یک امر ضروری است.
سدیم به‌طور کلی یک ماده مغذی نیست، اما تقریباً در هر ماده غذایی فرآوری نشده مانند میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل، آجیل، گوشت و غذاهای لبنی وجود دارد. بیشترین نمک از فست‌فودها وارد رژیم غذایی می‌شود، نه از نمک اضافه شده به غذای درحال پخت یا حتی از نمکی که قبل از غذا در سفره گذاشته می‌شود. منابع اصلی سدیم در رژیم غذایی ما، عبارتند از: نان پیتزا ساندویچ غذاهای سرد گوشت پخته‌شده سوپ آماده و نودل فوری تنقلات (چیپس، پفک، ذرت بو داده، چوب شور، کراکر) مرغ پنیر تخم‌مرغ کنسروها
کلرید سدیم که معمولاً نمک آشپزی نامیده می‌شود، برای بدن ما ضروری است. اما مصرف زیاد نمک می‌تواند درطول زمان به شیوه‌های مختلف به بدن آسیب برساند. بااین‌حال، همه افراد به یک اندازه به سطوح بالای نمک حساس نیستند. مدت‌هاست محققان بر این باورند که نحوه کنترل سطح نمک در بدن ما کاملاً ساده است. وقتی سطح آن خیلی بالا باشد، مغز ما تحریک می‌شود تا ما را تشنه کند. ما آب بیشتری می‌نوشیم و ادرار بیشتری دفع می‌کنیم که از طریق آن نمک اضافی بدن دفع می‌شود. تغییر مصرف نمک بر سطح آلدوسترون و گلوکوکورتیکوئیدها (هورمون‌هایی که به‌طور ریتمیک تعادل نمک و آب بدن را کنترل می‌کنند) تأثیر می‌گذارد. درنتیجه افزایش مصرف نمک، باعث افزایش دفع سدیم شده، اما به‌طور غیرمنتظره‌ای باعث می‌شود کلیه آب را ذخیره کند. بنابراین سدیم اضافی در ادرار غلیظ آزاد می‌شود. این روش محافظتی دربرابر دفع سریع نمک از بدن بسیار کارآمد است. ازسوی‌دیگر، محققان دریافتند کلیه با متعادل‌کردن سطوح سدیم، پتاسیم و اوره، آب را ذخیره یا آزاد کرده و سطح گلوکوکورتیکوئید را با مصرف نمک مرتبط می‌کند. رژیم غذایی پرنمک باعث افزایش سطح گلوکوکورتیکوئیدها شده و باعث می‌شود ماهیچه‌ها و کبد انرژی بیشتری برای تولید اوره بسوزانند که این اوره‌سوزی در کلیه‌ها برای حفظ آب مورد استفاده قرار می‌گیرد.