آزمایش PT-PTT

⇐معرفی تستPT-PTT :

تست PT  یا Prothrombin Time  (زمان پروترومبین ) و (PTT ( Partial Thromboplastin Time مدت زمان ایجاد لخته در خون را بررسی می کند. فرآیند لخته شدن خون در بدن شامل یکسری واکنشهای متوالی و پشت سر هم است  که در آن فاکتورهای انعقادی پشت سرهم فعال می شوند و باعث لخته شدن خون می شوند. که اگر یکی از این فاکتورها دارای اختلال باشند میزان PT  زیاد می شود. یکی از فاکتورهای این روند، فاکتور پروترومبین است که توسط کبد ساخته می شود و طی فرایند انعقاد به ترومبین تبدیل می شود.

تست PT  که گاهی INR  نامیده می شود، علاوه بر وجود بیماریهای مربوط به انعقاد خون و تشخیص اختلال خونریزی مثل خون دماغ، خونریزی لثه و دوره های قاعدگی، وجود خون در ادرار و مدفوع و ورم مفاصل، برای بررسی چگونگی عملکرد داروهای رقیق کننده خون (ضدانعقادها)  برای افرادی که قرار است تحت عمل جراحی قرار گیرند، نیز درخواست می شود.PT  صحت عملكرد مسیر خارجی و PTT و مسیر داخلی انعقاد را بررسی می کند.

⇐هدف از انجام تست چیست؟

زمانی که در قسمتی از بدن بریدگی یا آسیب‌دیدگی ایجاد می‌شود، خونریزی رخ می‌دهد. برای بند آمدن خونریزی، بدن به پروتئین‌های موجود در خون نیاز دارد. از این پروتئین‌ها به نام فاکتورهای انعقادی یاد می‌شود. آنها منجر به لخته شدن خون خواهند شد. لخته شدن نیز باعث می‌شود تا خونریزی قطع شود. چندین عامل انعقادی وجود دارد که یکی از آنها فاکتور PTT است. آزمایش PTT به بررسی عملکرد این پروتئین در بدن می‌پردازد.

⇐این تست چه زمانی درخواست می‌شود؟

 نشانه‌هایی که باعث می‌شود پزشک شما این آزمایش را تجویز کند شامل موارد زیر است:

  • وجود خون در ادرار
  • خونریزی‌های مکرر یا شدید بینی
  • پریود شدید یا طولانی
  • درد و تورم مفاصل
  • کبودی در اثر ضربات کوچک

آزمایش PTT برای تشخیص یک بیماری خاص استفاده نمی‌شود، اما اطلاعات مفیدی در مورد مشکلات انعقاد خون در اختیار پزشک قرار می‌دهد. چنانچه نتیجه آزمایش شما نرمال نباشد، پزشک آزمایش‌های بیشتری را برای تشخیص علت این اختلال تجویز می‌کند. همچنین هنگامی که داروهای رقیق‌کننده خون مصرف می‌کنید، این آزمایش برای بررسی وضعیت انعقاد خون شما تجویز می‌شود.

⇐تست‌های آزمایشگاهی مکمل این آزمایش کدامند؟

  • آزمایش PT:این تست نیز مدت زمان لخته شدن خون را اندازه‌گیری خواهد کرد. 
  • آزمایش PLT: این آزمایش به شمارش پلاکت‌های خون می‌پردازد. 
  • آزمایش CT یا (Clotting Time) و آزمایش Bleeding Time یا  BT: این تست‌ها با هدف بررسی مدت زمان لازم برای تشکیل لخته و توقف خونریزی تجویز می‌شوند. 
  • آزمایش Fibrinogen: با انجام تست Fibrinogen فعالیت فیبرینوژن مورد بررسی قرار گرفته. این تست معمولا در زمان‌هایی همراه با PTT همراه خواهد بود که پزشک بخواهد احتمال ابتلا به بیماری قلبی عروقی و خونریزی یا ترومبوز را ارزیابی کند و یا اینکه بیماری بروز کرده و بخواهند سطح آن را بررسی کنند.
  • تست عامل انعقاد: در این تست فاکتورهای انعقادی مورد بررسی قرار می‌گیرند. این تست به شناسایی پروتئین‌ها یا کمبود سطح پروتئین‌ها کمک می‌کند.

⇐چه نوع نمونه‌ای برای این تست درخواست می‌شود؟

1)نمونه خون

⇐مراجعه کننده قبل از انجام آزمایش باید چه شرایطی را رعایت کند؟

برای انجام آزمایش PTT شرایط بخصوصی اعلام نشده و نیاز نیست حتما ناشتا باشید.دقت کنید که پیش از انجام تست PTT  نباید دارویی مصرف کنید یا پیش از آن با پزشک مشورت نمایید.

⇐افزایش میزانPT-PTT در شرایط زیر مشاهده می‌شود:

  • کمبود ویتامین K
  • بیماری کبد
  • بیماری فون ویلبراند (اختلالی که خون را به صورت غیرطبیعی لخته می‌کند)
  • بیماری هموفیلی A یا B
  • مصرف هپارین
  • انواع سرطان خون
  • آنتی‌بادی‌هایی همچون کاردیولیپین
اینفوگرافی از دلایل بیش از اندازه طول کشیدن لختگی خون در تست ptt

⇐کاهش میزان PT-PTT در شرایط زیر مشاهده می‌شود:

  • پلی سایتمی
  • بیماری Christmas(کمبود فاکتور9)
  • هموفیلیA(کمبود فاکتور8)
  • بیماری von Willebrand
  • بیماری‌های پلاکتی مانند ترومبوسایتوپنی پورپورا

⇐علائم افزایش PT-PTT چیست؟

  • پریودهای طولانی در زنان
  • مشاهده خون در ادرار
  • دردناک شدن مفاصل و تورم آن‌ها
  • کبودی بدن با کمترین ضربات
  • خونریزی لثه و عدم انعقاد سریع خون
  • خونریزی شدید پس از دندان پزشکی

علائم مشکلات انعقادی خون

⇐علائم کاهشPT-PTT چیست؟

⇐رژیم غذایی مناسب برای کاهشPT-PTT چیست؟

⇐چه عواملی باعث تداخل و ایجاد نتایج کاذب در انجام تست می‌شود؟

  • عدم رعایت شرایط قبل از انجام آزمایش
  • عدم رعایت نحوه نمونه‌گیری صحیح
  • استفاده از نمونه‌هایی که 3 تا 4 ساعت از زمان نمونه‌گیری آن‌ها گذشته است.
  • نمونه‌های همولیز

منابع:azadilab.com-homeca.ir-vahidlab.ir

توجه:این مطلب به صورت بسیار ساده و صرفا جهت اطلاعات عمومی به اشتراک گذاشته شده و به هیچ عنوان جایگزین نظر پزشک نمیشود.حتما جهت درمان با پزشک متخصص مشورت شود.

آزمایش HB A1C

⇐معرفی تست HB A1C:

در گذشته، هموگلوبین گلکوزیله شده (HbA1c) در ابتدا به عنوان یک هموگلوبین “غیرمعمول” در بیماران مبتلا به دیابت بیش از 40 سال پیش مشخص شد. پس از آن کشف، مطالعات کوچک متعددی در ارتباط با اندازه گیری گلوکز انجام شد که منجر به این ایده می شود که HbA1c می تواند به عنوان یک اندازه گیری عینی از کنترل قند خون استفاده شود و یک رابطه معتبر بین A1C و میانگین گلوکز در طیف وسیعی از انواع دیابت و جمعیت بیمار ایجاد کرد.

آزمایش HbA1c یا گاهی اوقات هموگلوبین A1c یا فقط A1c خوانده می شود. همان چیزی است که به عنوان هموگلوبین گلیکوزیله شده شناخته می شود.گلوکز (قند) بدن به گلبول های قرمز خون می چسبد و در گردش خون به جریان در می آید. گلبولهای قرمز حدود 2-3 ماه فعال هستند، به همین دلیل این تست میانگین تغییرات قند خون را در دو الی سه ماه نشان می دهد.

HbA1c میانگین گلوکز پلاسما را طی هشت تا 12 هفته گذشته منعکس می کند. در هر ساعت از شبانه روز قابل انجام است و نیازی به آماده سازی خاصی مانند ناشتایی ندارد. این خصوصیات باعث شده است تا این آزمایش برای ارزیابی کنترل قند خون در مبتلایان به دیابت استفاده شود. و از آن به عنوان یک آزمایش تشخیصی برای دیابت و به عنوان یک آزمایش غربالگری برای افراد در معرض خطر دیابت وجود دارد.

قند بیشتر از حد طبیعی در خون به رگ های خونی آسیب می رساند. این آسیب می تواند منجر به بروز مشکلات جدی در قسمت هایی از بدن مانند چشم و پا شود.

آزمایش HbA1c یا بررسی هموگلوبین گلیکوزیله، میانگین تغییرات قند خون را طی 2-3 ماه نشان می ده

⇐هدف از انجام تست چیست؟

آزمایش A1C ممکن است برای غربالگری یا تشخیص موارد زیر استفاده شود:

دیابت نوع 2

 در دیابت نوع 2، گلوکز خون شما بسیار بالا می رود زیرا بدن شما انسولین کافی برای انتقال قند خون از جریان خون به سلول های شما نمی سازد، یا سلول های شما به انسولین پاسخ نمی دهند.

پیش دیابت

پیش دیابت به این معنی است که سطح گلوکز خون شما بالاتر از حد طبیعی است، اما آنقدر بالا نیست که به عنوان دیابت تشخیص داده شود. تغییرات سبک زندگی، مانند تغذیه سالم و ورزش، ممکن است به تاخیر یا جلوگیری از تبدیل شدن پیش دیابت به دیابت نوع 2 کمک کند.

اگر دیابت یا پیش دیابت دارید، آزمایش A1C می تواند به نظارت بر وضعیت شما کمک کند و بررسی کند که چقدر توانسته اید سطح قند خون خود را کنترل کنید.

⇐این تست چه زمانی درخواست می‌شود؟

آزمایش HbA1c بعنوان بخشی از چک آپ سلامتی یا زمانی که فرد به علت علائم کلاسیک افزایش گلوکز مثل موارد زیر مشکوک به دیابت باشد.

  •  تشنگی و پر نوشی
  • افزایش ادرار
  • خستگی
  • تاری دید
  • کندی بهبود زخم.

آزمایش HbA1c در بالغین چاق و دارای ریسک های زیر نیز درخواست می شود.

⇐تست‌های آزمایشگاهی مکمل این آزمایش کدامند؟

⇐چه نوع نمونه‌ای برای این تست درخواست می‌شود؟

1)نمونه خون

 

⇐مراجعه کننده قبل از انجام آزمایش باید چه شرایطی را رعایت کند؟

برای آزمایش HbA1c نیازی به آمادگی خاصی ندارید و نیاز به ناشتایی نمی باشد.

⇐افزایش میزان HB A1C در شرایط زیر مشاهده می‌شود:

  • فشار خون
  • خوردن بیش از حد، مانند میان وعده میان وعده ها
  • عدم ورزش
  • دوز داروی دیابت را از دست داده اید یا دوز نادرست مصرف نمی کنید
  • پرخوری یک قسمت از قند خون پایین (هیپوگلیسمی)
  • مصرف داروهای خاص مانند استروئیدها

⇐کاهش میزان HB A1C در شرایط زیر مشاهده می‌شود:

⇐علائم افزایش HB A1C چیست؟

  • افزایش تشنگی و خشکی دهان
  • نیاز به تکرر ادرار
  • خستگی
  • تاری دید
  • کاهش وزن غیر عمدی
  • عفونت های مکرر مانند برفک، عفونت مثانه (سیستیت) و عفونت های پوستی
  • درد شکم
  • احساس یا بیمار بودن

⇐علائم کاهش HB A1C چیست؟

⇐رژیم غذایی مناسب برای کاهش HB A1C چیست؟

  • به طور کلی، هدف مهم برای A1c این است که نتیجه آزمایش کمتر از 7٪ باشد. با رسیدن به رنج نرمال HbA1C در آزمایش خون HbA1C و گام برداشتن موثر جهت کاهش A1c، خطر عوارضی مانند آسیب عصبی، مشکلات چشمی و بیماری قلبی را به طور چشمگیری کاهش می‌دهید. اما سوال این است که چطور به این هدف برسیم؟ در این قسمت از مقاله چند نکته مهم علاوه‌بر مصرف داروهای تجویز شده برای کاهش قند خون توصیه می‌شود:

    • وسایل جدیدی برای آشپزخانه تهیه کنید. ترازوی دیجیتال آشپزخانه و فنجان‌های رژیمی در مشخص کردن سهم هر ماده غذایی کمک می‌کند چراکه اگر بیشتر از نیاز بدنتان غذا بخورید، قند خونتان بالا می رود. کنترل وعده‌های غذایی یک راه خوب برای کاهش سطح A1c محسوب می‌شود
    • غذاهای کربوهیدراتی را هوشمندانه و با حساسیت بیشتری مصرف کنید چراکه کربوهیدرات‌ها تاثیر مستقیم بر سطح قند خون دارند. اگر کربوهیدرات‌های نشاسته‌ای را به مقدار زیاد و طور مداوم مصرف کنید، عدد A1c شما رو به افزایش می‌رود. بنابراین، در انتخاب نوع کربوهیدرات‌ها و مقدار صرف آن‌ها با پزشک خود مشورت کنید
    • محتوای بشقاب خود را اصلاح کنید. کارشناسان تغذیه توصیه می‌کنند که نیمی از بشقاب خود را با سبزیجات کم نشاسته مانند هویج، کدو سبز یا گوجه فرنگی پر کنید. یک چهارم بشقاب نیز به پروتئین کم چرب مانند مرغ یا توفو اختصاص یابد و یک چهارم باقی مانده به غلات کامل مانند برنج قهوه‌ای یا کینوآتعلق بگیرد

⇐چه عواملی باعث تداخل و ایجاد نتایج کاذب در انجام تست می‌شود؟

خونریزی حاد یا مزمن (به دلیل کمبود ذخایر هموگلوبین)، کم خونی همولیتیک، نارسایی مزمن کلیه و همچنین اگر بیمار در روزهای اخیر تزریق خون داشته باشد، ممکن است باعث کاهش کاذب هموگلوبین A1c شود.
فقر آهن نیز موجب افزایش کاذب هموگلوبین A1c می‌شود.
قند خون حاد غیر دیابتیک، جراحی طحال یا برداشتن طحال، بارداری، افزایش تری گلیسیرید (TG) و مصرف مکمل هایی مانند ویتامین C و E بر سطح هموگلوبین A1c تأثیر می گذارد.

منابع:vostrogene.com-razipatholab.com-parsteblab.com-homeca.ir

توجه:این مطلب به صورت بسیار ساده و صرفا جهت اطلاعات عمومی به اشتراک گذاشته شده و به هیچ عنوان جایگزین نظر پزشک نمیشود.حتما جهت درمان با پزشک متخصص مشورت شود.

آزمایش RF

⇐معرفی تست RF:

آرتریت روماتوئید یکی از بیماری‌هایی است که در آن مفاصل بدن مخصوصأ کف دست، مچ پا و انگشتان درگیر می‌شوند و بیمار با علائمی مانند درد در نواحی مذکور به پزشک مراجعه می‌کند. روماتیسم یا آرتریت روماتوئید (RA) یک بیماری خود ایمنی است که باعث التهاب مفاصل می‌شود، یعنی سیستم ایمنی بافت‌های خودی را نمی‌شناسد و به آن‌ها آسیب می‌رساند. مفاصل ساختارهایی هستند که حرکت را در جایی که دو استخوان از یکدیگر می‌آیند فراهم می‌کنند. به همین دلیل این بیماری باعث ایجاد مشکلات حرکتی و دردناکی مفاصل می‌شود. این مشکل می‌تواند همه مفاصل مثل کمر، زانو، انگشتان دست و انگشتان پا را درگیر کند. این بیماری غالبا در افراد بین سنین ۴۰ تا ۵۰ سال ظهور می‌کند. با این حال همه سنین ممکن است دچار این عارضه شوند.

آرتریت روماتوئید  مفاصل شما را تحت تاثیر قرار می دهد و باعث تورم دردناکی می‌شود که در نهایت می‌تواند منجر به فرسایش استخوان و تغییر شکل مفصل شود.

التهاب مرتبط با آرتریت روماتوئید همان چیزی است که می تواند به سایر قسمت های بدن نیز آسیب برساند.البته برخی از داورها به درمان این بیماری کمک بسزایی می‌کنند.RF در آزمایش خون چیست

⇐هدف از انجام تست چیست؟

آزمایش RF اغلب برای کمک به تشخیص آرتریت روماتوئید و سایر اختلالات خود ایمنی استفاده می‌شود. آزمایش RF همچنین ممکن است برای درک میزان شدید روماتیسم مفصلی و اینکه آیا احتمال دارد اندام‌ها را تحت تاثیر قرار دهد استفاده شود. البته بهتر است بدانید که آزمایش RF به تنهایی در تشخیص روماتیسم مفصلی تجویر نمی‌شود و در کنار آن انجام برخی آزمایشات دیگر نیز ضروری است.

ازمایش RF

⇐این تست چه زمانی درخواست می‌شود؟

آزمایش RF ممکن است زمانی درخواست شود که بیمار علائم آرتریت روماتوئید داشته باشد و این علائم بیش از 6 هفته ادامه داشته باشد. علائم ممکن است شامل درد، گرما، تورم و سفتی صبحگاهی در مفاصل، ندول‌های زیر پوست، و در صورت پیشرفت بیماری، شواهدی بر روی اشعه ایکس از کپسول‌های مفصلی متورم و از دست دادن غضروف و استخوان باشد. آزمایش RF ممکن است زمانی تکرار شود که اولین آزمایش منفی باشد و علائم باقی بماند.

آزمایش RF همچنین ممکن است زمانی درخواست شود که بیمار دارای علائم نشان دهنده سندرم شوگرن باشد. علائم ممکن است شامل خشکی شدید دهان و چشم و درد مفاصل و عضلات باشد. همچنین ممکن است علائم مختلط باشد زیرا بیماران ممکن است بیش از یک اختلال خود ایمنی داشته باشند. سندرم شوگرن می تواند به خودی خود یا به دنبال آرتریت روماتوئید یا لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE) رخ دهد. بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید و/یا سندرم شوگرن ممکن است سایر بیماری‌های خودایمنی مانند اختلالات تیروئید را نیز داشته باشند.

ازمایش RF

⇐تست‌های آزمایشگاهی مکمل این آزمایش کدامند؟

آزمایش‌ ESR (سرعت رسوب گلبول قرمز) – CRP (پروتئین واکنش‌دهنده C).آنتی بادی ضد DNA، Anti-SS، Anti-ENA و ANA. وجود آزمایش های تکمیلی ذکر شده از آن جهت حائز اهمیت است که بعضی مواقع این آنتی بادی ها در مواردی از RA وجود دارند.

⇐چه نوع نمونه‌ای برای این تست درخواست می‌شود؟

1)نمونه خون

 

 

⇐مراجعه کننده قبل از انجام آزمایش باید چه شرایطی را رعایت کند؟

رای انجام آزمایش RF نیازی به ناشتا بودن نیست.

⇐افزایش میزان RF در شرایط زیر مشاهده می‌شود:

عفونت مزمن ویروسی، هپاتیت فعال مزمن، سیفیلیس، سیروز صفراوی، توبرکولوز، لوسمی، منونوکلئوز عفونی و تعدادی از بیماری های خود ایمنی مانند اسکلرودرما، سندرم شوگرن و SLE
خطرات روماتیسم مفصلی

⇐کاهش میزان RF در شرایط زیر مشاهده می‌شود:

در افراد طبیعی تست RF منفی می باشد.

⇐علائم افزایش RFچیست؟

  • خستگی
  • درد مفاصل
  • حساسیت مفاصل
  • ورم مفاصل
  • قرمزی مفاصل
  • احساس گرما در مفاصل
  • سفتی و سختی مفصل ها
  • کاهش توانایی در دامنه حرکتی مفاصل
  • لنگیدن هنگام راه رفتن
  • تغییر شکل مفصل ها
  • از دست دادن قابلیت حرکتی مفصل ها
  • کم خونی
  • تب

علائم روماتیسم

⇐علائم کاهش RF چیست؟

⇐رژیم غذایی مناسب برای کاهشRF چیست؟

⇐چه عواملی باعث تداخل و ایجاد نتایج کاذب در انجام تست می‌شود؟

  • ممکن است نتیجه تست در افراد مسن به صورت کاذب مثبت نشان داده شود.
  •  همولیز (Hemolysis) یا تخریب گلبول‌های قرمز خون باعث نتیجه مثبت کاذب می‌شود.
  • وجود پروتئین‌های کرایوگلوبین (Cryoglobulin)‌ در سرم نیز نتیجه مثبت کاذب را به دنبال دارد. 

درمان روماتیسم مفصلی

منابع:homeca.ir-mendel-lab.com-drmahdavilab.com-nikoolab.com

توجه:این مطلب به صورت بسیار ساده و صرفا جهت اطلاعات عمومی به اشتراک گذاشته شده و به هیچ عنوان جایگزین نظر پزشک نمیشود.حتما جهت درمان با پزشک متخصص مشورت شود.

آزمایش NA-K

⇐معرفی تست NA-K:

آزمایش سدیم خون یکی از متداول ترین آزمایش‌های خون است که به پزشک این امکان را می دهد تا از میزان سدیم موجود در خون مطلع شود. از این آزمایش با اسم آزمایش سدیم سرم نیز یاد می شود. سدیم یکی از مواد معدنی حیاتی مورد نیاز بدن است. این ماده با حروف اختصاری Na+ نیز نمایش داده می شود.

سدیم اهمیت خیلی زیادی برای عملکرد صحیح عصب و عضله دارد. بدن شما از طریق مکانیزم های مختلف، مقدار سدیم را در حالت تعادلی نگه می‌دارد. سدیم از طریق غذاها و نوشیدنی ها وارد خون می شود. این ماده از طریق ادرار، مدفوع و عرق کردن از بدن خارج می شود. برخورداری از سدیم کافی، یک امر مهم برای حفظ سلامت بدن است. سدیم بیش از حد منجر به افزایش فشار خون می شود.

سطح طبیعی سدیم خون بین ۱۳۵ تا ۱۴۵ میلی اکی والان در لیتر (mEq/L) است. هیپوناترمی زمانی رخ می دهد که سدیم خون شما به زیر ۱۳۵ میلی اکی والان در لیتر برسد. بسیاری از شرایط احتمالی و سبک زندگی می توانند منجر به هیپوناترمی شوند.

⇐هدف از انجام تست چیست؟

هدف از انجام این آزمایش، ارزیابی سلامت کلیه ها، تشخیص بیماری کلیوی و بررسی وضعیت درمان بیماری کلیه ها می باشد. به طور کلی آزمایش کراتینین نشان می دهد که کلیه ها سالم هستند یا خیر.

 آزمایش کراتینین ادرار، میزان کراتینین را در ادرار اندازه گیری می کند.

⇐این تست چه زمانی درخواست می‌شود؟

  • خوردن حجم قابل ملاحظه ای نمک
  • مصرف یا عدم مصرف آب کافی
  • یک بیماری جدی یا پشت سرگذاشتن یک جراحی
  • دریافت مایعات از طریق تزریق پوستی

⇐تست‌های آزمایشگاهی مکمل این آزمایش کدامند؟

سدیم ادرار، آنتی دیورتیک هورمون (ADH) و آلدسترون.

⇐چه نوع نمونه‌ای برای این تست درخواست می‌شود؟

1)نمونه خون

2)ادرار

⇐مراجعه کننده قبل از انجام آزمایش باید چه شرایطی را رعایت کند؟

تست پتاسیم به آمادگی خاصی نیاز ندارد اما اگر قرار است موارد دیگر نیز در نمونه خون بررسی شود، لازم است تا چند ساعت قبل از انجام آزمایش پتاسیم چیزی نخورید.

⇐افزایش میزانNA-K در شرایط زیر مشاهده می‌شود:

اگر میزان پتاسیم خون به 7.0 میلی‌مول در لیتر یا بیشتر برسد، مرگ‌بار خواهد بود.

  • مصرف بالای پتاسیم در رژیم غذایی یا مصرف مکمل پتاسیم
  • مصرف برخی داروها مثل داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs)، بلوک کننده‌ی بتا، بازدارنده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین، مسدودکننده‌ی گیرنده ی آنژیوتانسین 2 و ملین
  • دریافت خون
  • از بین رفتن گلبول قرمز به دلیل آسیب یا سوختگی شدید
  • آسیب دیدن بافت و از بین رفتن فیبر عضلات
  • عفونت
  • دیابت نوع 1
  • از دست رفتن آب بدن
  • اسیدوز تنفسی (در این حالت ریه نمی‌تواند کربن دی اکسید تولید شده توسط بدن را دفع کند بنابراین مایعات بدن اسیدی می‌شود)
  • اسیدوز متابولیک (در این وضعیت بدن اسید زیادی تولید می‌کند یا کلیه نمی‌تواند اسید را به اندازه‌ی کافی دفع کند)
  • نارسایی کلیوی
  • بیماری آدیسون (در این وضعیت، غده‌ی آدرنال به اندازه‌ی کافی هورمون تولید نمی‌کند)
  • هیپوآلدوسترونیزم (در این وضعیت با کمبود یا نقص عملکرد هورمون آلدوسترون روبه رو هستیم)

⇐کاهش میزانNA-K در شرایط زیر مشاهده می‌شود:

کاهش میزان پتاسیم ناشی از دلایل زیر است:

  • کمبود پتاسیم در رژیم غذایی
  • اختلالات گوارشی، اسهال مزمن، استفراغ
  • مصرف مسهل
  • مصرف بیش از اندازه ی ملین
  • تعریق بیش از حد
  • کمبود فولیک اسید
  • بعضی از داروها مانند کورتیکواستروئید، بعضی آنتی بیوتیک‌ها و داروهای ضد قارچ
  • اوردوز استامینوفن
  • دیابت، به خصوص بعد از مصرف انسولین
  • بیماری مزمن کلیه
  • هایپرآلدوسترنیزم (وضعیتی که در آن غده ی آدرنال بیش از اندازه هورمون آلدوسترنیزم تولید می‌کند)
  • سندرم کوشینگ (درصورتی که بدن در معرض میزان بالای هورمون کورتیزول قرار بگیرد یا از بعضی هورمون‌های استروئید استفاده کنید)

احتمال بیماری قلبی و مرگ زودرس با عدم دفع سدیم اضافه از بدن وجود دارد.

⇐علائم افزایشNA-K چیست؟

  • تشنگی
  • خستگی
  • ورم کردگی در دست ها و پاها
  • ضعف بدنی
  • فراموشی
  • تپش قلب سریع
  • کما

 

⇐علائم کاهش NA-K چیست؟

  • غلظت سدیم خون کمتر از 135 meq/l ،هیپوناترمی نامیده می شود. علائم هیپون آترمیا عبارتند از :
    • خستگی
    • تهوع و استفراغ
    • سردرد
    • از دست دادن اشتها
    • سردرگمی و از دست دادن رشته امور
    • توهمات ذهنی
    • از دست دادن هوشیاری یا کما

⇐رژیم غذایی مناسب برای کاهش NA-K چیست؟

از آن‌جا که شواهد کافی برای تعیین حدمجاز نمک در رژیم غذایی یا سطح سمی سدیم (به‌جز خطر بیماری‌های مزمن) وجود ندارد، سطح مجاز قابل تحمل برای این ماده غذایی تعیین نشده است. مطالعات می‌گویند برای مردان و زنان 14 سال به بالا و زنان باردار، مصرف 1500 میلی‌گرم نمک در روز مجاز است و دوز 2300 میلی‌گرم در روز به‌عنوان حداکثر میزان مصرف نمک برای کاهش بیماری‌های مزمن پیشنهاد می‌شود. انتظار می‌رود کاهش مصرف سدیم به کمتر از این میزان، خطر ابتلابه بیماری‌های مزمن را در جمعیت سالم عمومی کاهش دهد. علاوه‌براین، در اکثر افراد، کلیه‌ها در نگه‌داشتن سدیم اضافی در خون مشکل دارند و با تجمع سدیم در خون باعث می‌شوند میزان مایع اطراف سلول‌ها و حجم خون در رگ‌ها افزایش یابد. افزایش حجم خون به‌معنای فعالیت بیشتر قلب و فشار بیشتر بر رگ‌های خونی است. با گذشت زمان، کار و فشار اضافی می‌تواند رگ‌های خونی را سفت کند و منجربه فشارخون بالا، حمله قلبی سکته یا نارسایی قلبی شود. بنابراین، دفع سریع نمک یک امر ضروری است.
سدیم به‌طور کلی یک ماده مغذی نیست، اما تقریباً در هر ماده غذایی فرآوری نشده مانند میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل، آجیل، گوشت و غذاهای لبنی وجود دارد. بیشترین نمک از فست‌فودها وارد رژیم غذایی می‌شود، نه از نمک اضافه شده به غذای درحال پخت یا حتی از نمکی که قبل از غذا در سفره گذاشته می‌شود. منابع اصلی سدیم در رژیم غذایی ما، عبارتند از: نان پیتزا ساندویچ غذاهای سرد گوشت پخته‌شده سوپ آماده و نودل فوری تنقلات (چیپس، پفک، ذرت بو داده، چوب شور، کراکر) مرغ پنیر تخم‌مرغ کنسروها
کلرید سدیم که معمولاً نمک آشپزی نامیده می‌شود، برای بدن ما ضروری است. اما مصرف زیاد نمک می‌تواند درطول زمان به شیوه‌های مختلف به بدن آسیب برساند. بااین‌حال، همه افراد به یک اندازه به سطوح بالای نمک حساس نیستند. مدت‌هاست محققان بر این باورند که نحوه کنترل سطح نمک در بدن ما کاملاً ساده است. وقتی سطح آن خیلی بالا باشد، مغز ما تحریک می‌شود تا ما را تشنه کند. ما آب بیشتری می‌نوشیم و ادرار بیشتری دفع می‌کنیم که از طریق آن نمک اضافی بدن دفع می‌شود. تغییر مصرف نمک بر سطح آلدوسترون و گلوکوکورتیکوئیدها (هورمون‌هایی که به‌طور ریتمیک تعادل نمک و آب بدن را کنترل می‌کنند) تأثیر می‌گذارد. درنتیجه افزایش مصرف نمک، باعث افزایش دفع سدیم شده، اما به‌طور غیرمنتظره‌ای باعث می‌شود کلیه آب را ذخیره کند. بنابراین سدیم اضافی در ادرار غلیظ آزاد می‌شود. این روش محافظتی دربرابر دفع سریع نمک از بدن بسیار کارآمد است. ازسوی‌دیگر، محققان دریافتند کلیه با متعادل‌کردن سطوح سدیم، پتاسیم و اوره، آب را ذخیره یا آزاد کرده و سطح گلوکوکورتیکوئید را با مصرف نمک مرتبط می‌کند. رژیم غذایی پرنمک باعث افزایش سطح گلوکوکورتیکوئیدها شده و باعث می‌شود ماهیچه‌ها و کبد انرژی بیشتری برای تولید اوره بسوزانند که این اوره‌سوزی در کلیه‌ها برای حفظ آب مورد استفاده قرار می‌گیرد.

 

افزایش مصرف نمک، باعث افزایش دفع سدیم می‌شود.

  • از جمله منابع عالی پتاسیم می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

    • آرتیشوک (کنگر فرنگی)
    • لوبیای لیما
    • لوبیا قرمز
    • سیب زمینی شیرین و سفید (به خصوص پوست سیب زمینی)
    • اسفناج
    • پاپایا
    • لوبیا چیتی
    • موز
    • عدس
    منابع غذایی پتاسیم که الکترولیت خون است، باید در رژیم غذایی گنجانده شده باشد.

منابع غذایی پتاسیم که الکترولیت خون است، باید در رژیم غذایی گنجانده شده باشد.

⇐چه عواملی باعث تداخل و ایجاد نتایج کاذب در انجام تست می‌شود؟

داروهایی مثل؛ کورتیکو استروئیدها، داروهای سرفه، ملین ها، متیل دوپا، کاربنی سیلین، استروژن ها و ضد بارداریهای خوراکی، تروما، رنین، آنژیوتانسین، استروئید های آنابولیک، آنتی بیوتیک ها، کلونیدین و همچنین جراحی و شوک موجب افزایش سطوح Na می شوند و در مقابل داروهایی نظیر کاپتوپریل، هالوپریدول، هپارین، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی، ضد افسردگی های سه حلقه ای، وازوپرسین، کاربامازپین، دیورتیک ها، مایعات IV فاقد سدیم، سولفونیل اوره ها، تریامترن و مهارکننده های آنزیم مبدل آنژیوتنسین سبب کاهش سطوح Na می شوند.

منابع:darmankade.com-darmankade.com-limateb.com-mendel-lab.com

توجه:این مطلب به صورت بسیار ساده و صرفا جهت اطلاعات عمومی به اشتراک گذاشته شده و به هیچ عنوان جایگزین نظر پزشک نمیشود.حتما جهت درمان با پزشک متخصص مشورت شود.

آزمایش CBC

⇐معرفی تستCBC:

شمارش کامل سلول های خونی یا complete blood count (CBC)، نوعی آزمایش خون است که طی آن از خون وریدی نمونه‌ گرفته‌می‌شود. خونی که از رگ‌های شما گرفته‌می‌شود آزمایش شمارش کامل خون (CBC) یک آزمایش رایج است که پزشکان برای ارزیابی وضعیت سلامت کلی فرد تجویز می‌کنند. این آزمایش، اطلاعات مهمی درمورد تعداد و انواع سلول‌های خونی موجود در خون فرد ارائه می‌دهد. آزمایش خون CBC سطح گلبول‌های قرمز (RBC)، گلبول‌های سفید (WBC) و پلاکت‌ها را در خون اندازه‌گیری می‌کند. علاوه‌بر این موارد، سایر پارامترهای مهم مانند سطح هموگلوبین و هماتوکریت با آزمایش خون مشخص می‌شود. این آزمایش می‌تواند به تشخیص طیف وسیعی از شرایط، از جمله عفونت، کم‌خونی، لوسمی و سایر اختلالات خونی کمک کند.

در آزمایش RBC (شمارش میزان گلبول قرمز خون)، وضعیت گلبول‌های قرمز بررسی می‌شوند. گلبول‌های قرمز همان سلول‌های خونی هستند که انتقال و جابجایی اکسیژن و دی‌اکسید کربن را برعهده دارند. اندام‌های مختلف بدن زمانی می‌توانند عملکرد درستی داشته باشند، که اکسیژن کافی دریافت کنند. گلبول‌های قرمز یا همان RBC در مغز استخوان ساخته می‌شوند. طول عمر آن‌ها بین ۹۰ تا ۱۲۰ روز است. پس از آن تخریب شده و گلبول‌های قرمز تازه، جای آن‌ها را خواهند گرفت. با استفاده از نتایج آزمایش RBC انواع کم خونی تشخیص داده خواهد شد.

آزمایش Hgb میزان کل هموگلوبین موجود گلبول‌های قرمز را اندازه گیری می‌کند. گلبول‌های قرمز به تنهایی نمی‌توانند اکسیژن را به بافت‌ و اندام‌های بدن برسانند. آن‌ها برای این کار به هموگلوبین نیاز دارند. هموگلوبین همان پروتئین خونی است که به آهن نیاز دارد. پس اگر با فقر آهن مواجه باشید، یعنی نتیجه آزمایش Hgb پایین‌تر از حد نرمال است. آیا سطح Hgb در آزمایش خون شما در بازه نرمال قرار ندارد و به دنبال تفسیر آزمایش خود هستید؟ می‌توانید همین حالا کلیک کنید!

در آزمایش HCT درصد گلبول های قرمز در کل حجم خون مورد بررسی قرار می‌گیرد. اگر HCT در آزمایش خون پایین باشد، علائم کم خونی بروز می‌کند. هماتوکریت بالا نیز در شرایطی که بیمار با کم آبی، اسهال و استفراغ مواجه شود، بروز خواهد کرد. بسیاری از افراد همواره قصد دارند تا از میزان نرمال غلظت خون خود باخبر شوند و از این رو بررسی غلظت خون در آزمایش CBC به راحتی قابل انجام است. 

آزمایش MCV به معنای سنجش متوسط سایز گلبول های قرمز است. گلبول‌های قرمز باید اندازه مناسبی داشته باشند، تا به وظایف خود به درستی عمل کنند. کمبود ویتامین B12 می تواند منجر به افزایش MCV در آزمایش خون شود. پایین بودن MCV نیز می‌تواند به دلیل بیماری‌هایی مانند کم خونی باشد. همچنین می‌توانید با مطالعه مقاله علائم اختصاری آزمایش خون، از تفسیر این فاکتورها آگاه شوید.

آزمایش MCH میانگین هموگلوبین موجود در گلبول‌های قرمز خون را اندازه‌گیری کرد. از نتایج این تست برای تشخیص، پایش و درمان آنمی استفاده خواهد شد. 

آزمایش MCHC معنای سنجش متوسط غلظت هموگلوبین در گلبول‌های قرمز خون است. بالا یا پایین بودن این شاخص نیز در تشخیص اختلالات خونی مانند انواع کم خونی و سرطان کاربرد دارد.

در آزمایش RDW اختلاف سایز و حجم گلبول‌های قرمز خون بررسی می‌شوند. سلول‌های خونی از نظر اندازه با یکدیگر متفاوت هستند. اگر اختلاف اندازه آن‌ها بیش از حد نرمال باشد، احتمال بروز اختلالات خونی وجود دارد.

آزمایش شمارش کامل سلول های-خونی

⇐هدف از انجام تست چیست؟

هدف از انجام این آزمایش:

بررسی وضعیت سلامت عمومی

غربالگری، تشخیص یا پایش انواع بیماری ها و شرایطی که بر سلول های خونی تأثیر می گذارد مانند کم خونی (آنمی)، عفونت، التهاب، سرطان، اختلالات انعقادی (خونریزی).

شمارش کامل خون (CBC) آزمایشی است که سلولهای در گردش خون را آنالیز می کند. این سلولها عبارتند از گلبول های قرمز، گلبول های سفید و پلاکت ها. در واقع آزمایش CBC می تواند سلامت کلی بدن را ارزیابی کرده و به تشخیص انواع بیماری ها مانند عفونت، کم خونی، التهاب و سرطان خون (لوسمی) کمک نماید.

سلولهای خونی عمدتا در مغز استخوان تولید و بالغ می شوند. این سلولها در شرایط طبیعی و در صورت نیاز، به جریان خون آزاد می شوند. در آزمایش CBC سه نوع سلول آنالیز شده که عبارتند از:

گلبول های قرمز خون

گلبولهای قرمز خون در مغز استخوان تولید می شوند و زمانی که بالغ شدند، وارد جریان خون می شوند. گلبول قرمز حاوی هموگلوبین (پروتئینی که اکسیژن را در سرتاسر بدن منتقل می کند) است. بطور معمول طول عمر یک گلبول قرمز 120 روز است، بنابراین مغز استخوان باید به طور مداوم گلبولهای قرمز جدید تولید کند تا جایگزین گلبولهای قرمز پیر، تخریب شده و یا از دست رفته بدلیل خونریزی شوند.

گلبولهای قرمز به طور معمول از نظر اندازه و شکل یکنواخت هستند، اما ظاهر آنها می تواند تحت تأثیر شرایط مختلفی از جمله کمبود ویتامین B12 ، فولیک اسید و فقر آهن قرار گیرد. یک مثال شایع که در آن گلبولهای قرمز تحت تاثیر قرار می گیرند، کم خونی (آنمی) است. در کم خونی، تعداد گلبول های قرمز و مقدار هموگلوبین کاهش می یابد. بیماری های مختلفی می توانند به کم خونی منجر شوند، بنابراین معمولا برای تعیین علت کم خونی، آزمایشات بیشتری باید انجام شود.

گلبول های سفید خون

گلبول های سفید در خون، سیستم لنفاوی و بافت ها وجود دارند که بخش مهمی از سیستم ایمنی را تشکیل می دهند. این سلول ها به محافظت در برابر عفونت ها کمک می کنند و همچنین در التهاب و واکنش های آلرژی (حساسیت) نقش دارند. پنج نوع مختلف گلبول سفید با عملکردهای متفاوت در بدن وجود دارد: نوتروفیل ها، لنفوسیت ها، بازوفیل ها، ائوزینوفیل ها و مونوسیت ها هستند.

تعداد گلبول های سفید در خون نسبتا پایدار است. با این وجود، ممکن است این تعداد بسته به آنچه در بدن اتفاق می افتد، به طور موقت افزایش یا کاهش یابد. به عنوان مثال، یک عفونت باکتریایی می تواند مغز استخوان را تحریک کند تا تعداد بیشتری نوتروفیل برای مقابله با عفونت تولید کند. در آلرژی ممکن است تعداد ائوزینوفیل ها افزایش یابد. تعداد لنفوسیت ها ممکن است در عفونت ویروسی افزایش پیدا کند. در برخی از بیماری ها، مانند سرطان خون، گلبول های سفید غیر طبیعی (بالغ یا نابالغ) ممکن است به سرعت تکثیر یافته و افزایش پیدا کنند.

پلاکت ها

پلاکت ها در واقع قطعات کوچکی از سلول هستند که در خون گردش می کنند و برای لخته شدن طبیعی خون (در مواقع نیاز) ضروری هستند. هنگامی که یک جراحت یا آسیب ایجاد شده و خونریزی شروع می شود، پلاکت ها به محل آسیب می چسبند، سپس کنار همدیگر تجمع کرده تا یک پلاگ (Plug) موقت تشکیل دهند و به این طریق به توقف خونریزی کمک کنند. همچنین پلاکت ها سیگنال های شیمیایی آزاد می کنند که باعث تجمع پلاکت های دیگر می شود و در نهایت به قسمتی از لخته خون پایدار در محل آسیب تبدیل می شوند تا زمانی که جراحت بهبود یابد.

افرادی که کاهش پلاکت یا اختلال عملکرد پلاکت دارند، ممکن است در معرض خطر خونریزی و مشکلات مربوطه باشند. افزایش پلاکت بیش از حد طبیعی می تواند باعث لخته شدن نابجای خون شود.

CBC

آزمایش CBC پارامترهای مختلفی دارد که عبارتند از:

پارامترهای مربوط به گلبولهای قرمز:

– گلبول های قرمز (RBC): شمارش تعداد گلبول های قرمز در نمونه خون

– هموگلوبین (Hb): اندازه گیری مقدار کل هموگلوبین موجود در گلبول های قرمز

– هماتوکریت (HCT): اندازه گیری درصد گلبول های قرمز در کل حجم خون

– اندکس های گلبول قرمز: که اطلاعات مفیدی در خصوص شرایط فیزیکی گلبول های قرمز ارائه می کنند. این شاخص ها بصورت ذیل می باشند:

  • میانگین حجم گویچه ای (MCV): اندازه گیری متوسط سایز گلبول های قرمز
  • میانگین هموگلوبین گویچه ای (MCH): اندازه گیری متوسط مقدار هموگلوبین در گلبول های قرمز خون
  • میانگین غلظت هموگلوبین گویچه ای (MCHC): اندازه گیری متوسط غلظت هموگلوبین در گلبول های قرمز خون
  • گستره پراکندگی گلبول های قرمز (RDW): اندازه گیری اختلاف سایز و حجم گلبول های قرمز خون

پارامترهای مربوط به گلبولهای سفید:

– گلبول های سفید (WBC): شمارش تعداد گلبول های سفید در نمونه خون

– افتراق گلبول های سفید (Diff): شمارش نسبی و مطلق پنج نوع گلبول سفید (نوتروفیل، لنفوسیت، مونوسیت، ائوزینوفیل، بازوفیل)

پارامترهای مربوط به پلاکت ها:

– پلاکت ها (Plt): شمارش تعداد پلاکت ها در نمونه خون

– میانگین حجم پلاکت ها (MPV): اندازه گیری متوسط سایز پلاکت ها

– گستره پراکندگی پلاکت ها (PDW): اندازه گیری اختلاف سایز و حجم پلاکت ها

آزمایش CBC چیست

⇐این تست چه زمانی درخواست می‌شود؟

در موارد زیر نیاز به انجام آزمایش CBC است:

  • به عنوان یکی از آزمایش های چکاپ
  • وجود علایم و نشانه های مرتبط با شرایطی که سلول های خونی را تحت تاثیر قرار می دهند مانند آنمی ها، پلی سایتمی، لوسمی ها و …
  • وجود علایم مختلف از جمله خستگی، ضعف، کبودی، خونریزی
  • وجود علائم و نشانه های حاکی از عفونت و یا التهاب
  • زمانی که بیمار تحت شیمی درمانی است، به طور منظم CBC درخواست می‌شود تا اثر این داروها را بر روی سلولهای خونی بررسی نمایند.

CBC

⇐تست‌های آزمایشگاهی مکمل این آزمایش کدامند؟

PBS, CRP, ESR, reticulocyte count, iron, vitamin B12, folate, G6PD, Hemoglobin electrophoresis

 

⇐چه نوع نمونه‌ای برای این تست درخواست می‌شود؟

1)نمونه خون

آزمایش خون

 

⇐مراجعه کننده قبل از انجام آزمایش باید چه شرایطی را رعایت کند؟

برای شمارش کامل سلول‌های خونی نیازی به آماده‌سازی خاصی ندارید.

⇐افزایش میزان هرپارامتردرCBC در شرایط زیر مشاهده می‌شود:

افزایش گلبول های سفید در موارد زیر مشاهده می‌شود:

عفونت های حاد، سرطان خون، اختلالات میلوپرولیفراتیو، تروما یا جراحت، جراحی، تومورهای بدخیم، اکلامپسی، داروها (بخصوص کینین، آدرنالین)، همولیز حاد، خونریزی حاد، بعد از عمل جراحی برداشتن طحال، نکروز بافتی، هیجان، استرس، ورزش، حالت تهوع، استفراغ.

افزایش گلبول های قرمز در موارد زیر مشاهده می‌شود:

افزایش اولیه گلبول های قرمز: پلی سایتمی ورا (یک اختلال میلوپرولیفراتیو)، افزایش تولید گلبول های قرمز در مغز استخوان

افزایش ثانویه گلبول های قرمز: بیماری کلیوی، تومورها، ارتفاع زیاد، بیماری ریوی، بیماری قلبی، کاهش ونتیلاسیون آلوئولی، هموگلوبینوپاتی ها

افزایش نسبی گلبول های قرمز(کاهش حجم خون): دهیدراسیون (اسهال، استفراغ)

افزایش هموگلوبین در موارد زیر مشاهده می‌شود:

پلی سایتمی ورا، نارسایی احتقانی قلب، بیماری انسدادی ریوی مزمن، بعد از انتقال خون/سوختگی/خونریزی

افزایش هماتوکریت در موارد زیر مشاهده می‌شود:

افزایش گلبول های قرمز، شوک، غلظت خون به دلایل مختلف

افزایش پلاکت (Thrombocytosis) در موارد زیر مشاهده می‌شود:

بدخیمی ها، پلی سایتمی ورا، بعد از برداشتن طحال، آرتریت روماتوئید، کم خونی فقر آهن

 

⇐کاهش میزان هرپارامتر درCBC شرایط زیر مشاهده می‌شود:

کاهش گلبول های سفید در موارد زیر مشاهده می‌شود:

عفونت های ویروسی، برخی عفونت های باکتریال، هایپراسپلنیسم، سرکوب شدن مغز استخوان (بعلت مسمومیت با فلزات سنگین، اشعه های یونیزان، برخی داروها از جمله باربیتورات ها، برخی آنتی بیوتیک ها، آنتی هیستامین ها، داروهای ضدصرع، داروهای ضد تیروئید، شیمی درمانی سرطان خون، داروهای قلبی-عروقی، دیورتیک ها، داروهای ضد درد و ضد التهاب) ، اختلالات اولیه مغز استخوان از جمله لوسمی (سرطان خون)، آنمی های پرنیشوز و آپلاستیک، سندروم چدیاک – هیگاشی

کاهش گلبول های قرمز در موارد زیر مشاهده می‌شود:

آنمی ها، لنفوم هوجکین و سایر لنفوم ها، مولتیپل میلوما، اختلالات میلوپرولیفراتیو، سرطان خون (لوسمی)، خونریزی حاد و مزمن، بیماری لوپوس، تب روماتیسمی، اندوکاردیت

کاهش هموگلوبین در موارد زیر مشاهده می‌شود:

فقر آهن، تالاسمی، آنمی پرنیشوز، هموگلوبینوپاتی ها، بیماری کبدی، کم کاری تیروئید، خونریزی حاد و مزمن، آنمی همولیتیک، لنفوم هوجکین، لوسمی، لنفوم، لوپوس، نکروز کلیوی

کاهش هماتوکریت در موارد زیر مشاهده می‌شود:

لوسمی ها، لنفوم ها، بیماری هوجکین، اختلالات میلوپرولیفراتیو، نارسایی آدرنال، بیماری های مزمن، خونریزی حاد و مزمن، همولیز (عفونت ها، داروها، سوختگی حاد)

کاهش پلاکت (Thrombocytopenia) در موارد زیر مشاهده می‌شود:

هایپراسپلنیسم، خونریزی، لوسمی و سایر اختلالات میلوفیبروزی، اختلالات کمبود پلاکت ارثی (مانند سندروم ویسکوت – آلدریچ)، انعقاد درون رگی منتشره (DIC)، لوپوس، آنمی پرنیشوز، برخی کم خونی های همولیتیک، شیمی درمانی سرطان، عفونت های حاد و مزمن

 

⇐علائم افزایش هرپارامتردرCBC چیست؟

(علائم در هرپارامتر متفاوت است) برای مثال:

برخی از علائم پلی سیتمی عمومی و غیر اختصاصی عبارتند از:

1. ضعف 

2. خستگی 

3. سردرد 

4- خارش 

5. کبودی 

6. درد مفاصل 

7. سرگیجه 

8- درد شکم

خارش از علائم پلی سیتمی است.

⇐علائم کاهش هرپارامتر درCBC چیست؟

علائم متفاوتی ممکن است بروز دهد. 

⇐چه عواملی باعث تداخل و ایجاد نتایج کاذب در انجام تست می‌شود؟

  • گلبول های قرمز (RBC): بسیاری از شرایط فیزیولوژیک، طرز قرارگیری بدن، ورزش، ارتفاع زیاد، بارداری
  • هماتوکریت (HCT): بارداری، دهیدراسیون
  • هموگلوبین (Hb): ارتفاع زیاد، بارداری
  • میانگین غلظت هموگلوبین گویچه ای (MCH): آگلوتینین های سرد
  • میانگین هموگلوبین گویچه ای (MCHC): چربی خون بالا، گلبول های سفید خون بالا
  • گلبول های سفید (WBC): ریتم ساعتی(کمترین تعداد در صبح زود و بیشترین تعداد در عصر) ورزش، بدن درد، تب
  • پلاکت (Plt): ورزش، ارتفاع زیاد، هیجان

منابع:doctoreto.com-homeca.ir-darmankade.com-vahidlab.ir

توجه:این مطلب به صورت بسیار ساده و صرفا جهت اطلاعات عمومی به اشتراک گذاشته شده و به هیچ عنوان جایگزین نظر پزشک نمیشود.حتما جهت درمان با پزشک متخصص مشورت شود.

آزمایش LDH

⇐معرفی تست LDH:

آزمایش LDH مقدار آنزیمی به نام لاکتات دهیدروژناز را در خون برای بررسی آسیب بافت‌های سراسر بدن اندازه‌گیری می‌کند. پزشک می‌تواند با نتیجه این تست به تشخیص و نظارت برخی بیماری‌ها همچون بیماری ریوی و اختلالات عضلانی بپردازد.

فقط مقدار کمی LDH در خون وجود دارد که در پلاسما یا سرم قابل شناسایی است . موقعی که سلول ها صدمه می بینند یا تخریب می شوند LDH از این سلول ها وارد جریان خون می شود.

بنابراین سطح خونی LDH نشانگر غیر اختصاصی وجود صدمه بافتی می باشد. از این آزمایش برای تشخیص عامل ایجاد کننده یا محل صدمه دیده نمی توان استفاده کرد. ولی این آزمایش همراه با آزمایشات دیگر خون برای ارزیابی و نظارت بر بیماری ای که موجب صدمه بافتی شده قابل استفاده است (مثل بیماری های کبدی ، خونی و سرطان ها)

گاهی اوقات وقتی که آماس یا عفونت و صدمه بافتی در مناطق خاصی از بدن مثل مغز ، قلب یا ریه وجود داشته باشد مایعات می توانند احتباس پیدا کنند و محتویات آن تغییر کند.

اندازه گیری مقدار LDH در این مایعات ممکن است در تشخیص عامل ایجاد کننده آن کمک کند مثلا LDH در مایع مغزی نخاعی موقعی افزایش می یابد که مننژیت دارای عامل باکتریال باشد LDH به همراه آزمایشات دیگر می تواند مشخص کنند که مایع جمع شده در اطراف قلب یا ریه یا حفره شکم ناشی از صدمه یا آماس می باشد (اگزودا) یا ناشی از عدم تعادل مایعات داخل رگ و خارج رگ بعلت کاهش مقدار پروتئین در خون (ترانسودا) می باشد.

⇐هدف از انجام تست چیست؟

استفاده از نتایج این آزمایش تشخیص بیماری‌های زیر امکان دارد:

  •  آسیب‌های قلبی
  • بیماری آسیب اسکلتی
  • آسیب ریوی و سیستم عصبی
  • آسیب به عضله (قلبی، اسکلتی و ریوی)
  • بروز علائم سکته
  • اختلال در تنفس
  • ضعف اسکلتی و عدم عملکرد صحیح عضلات قلب و ریه

⇐این تست چه زمانی درخواست می‌شود؟

هنگامیکه پزشک معالج مشکوک شود که بیمار دارای بیماری حاد یا مزمن می باشد که باعث صدمه بافتی یا انهدام سلولی می شود.

  •  بعضی اوقات در افرادی که مبتلا به سرطان هستند.
  • موقعی که بیمار علائم مننژیت داشته باشد.
  • موقعی که احتباس مایع در قسمت های خاص بدن وجود داشته باشد.

⇐تست‌های آزمایشگاهی مکمل این آزمایش کدامند؟

CPK: آنزیم کراتین‌کیناز با غلظت بالا در قلب و ماهیچه‌های اسکلتی و با غلظت پایین در بافت مغز یافت می‌شود. به علت نقش این آنزیم در کاتابولیسم طبیعی بافت، مقدار بالاتر از حد نرمال این آنزیم نشان دهنده تروما به بافت حاوی کراتین‌کیناز است.

کراتین‌کیناز در انفارکتوس‌های قلبی(MI) زودتر از لاکتات دهیدروژناز و التهاب ماهیچه‌های اسکلتی افزایش می‌یابد.

میوگلوبین: یک پروتئین عضلانی متصل شونده به اکسیژن است که در ایسکمی، تروما یا التهاب عضله وارد جریان خون می‌شود. در انفارکتوس حاد قلبی (AMI) میزان این پروتئین زودتر از لاکتات دهیدروژناز و بعد از درد قفسه سینه ظاهر می‌شود.

AST-ALT: مقدارآنزیم ALT در یرقان انسدادی، سرطان کبد، سکته قلبی وسیع، کبد‌چرب و اعتیاد مزمن به الکل (سیروز الکلی)، هپاتیت‌های سمی یا ویروسی و پانکراتیت افزایش پیدا می‌کند.

مقدار AST در هپاتیت مزمن و حاد، سیروز فعال کبد(ناشی ازمصرف دارو ، الکل و..)، سرطان کبد و نکروز ناشی از آن، هپاتیت الکلی و سندرومReye  افزایش پیدا می‌کند.

تروپونین: تروپونین I و تروپونین T پروتئین‌های موجود در عضله مخطط هستند. این پروتئین‌ها یک ساعت بعد از انفارکتوس قلبی از بافت میوکارد قلب آزاد می‌شوند. در ایالات متحده آزمایش تروپونین به دلیل اختصاصیت و حساسیت بالا، به عنوان یک مارکر اصلی در انفارکتوس حادمیوکارد و انفارکتوس‌ مجدد، جانشین آزمایش CKMB شده است.

⇐چه نوع نمونه‌ای برای این تست درخواست می‌شود؟

1)نمونه خون

⇐مراجعه کننده قبل از انجام آزمایش باید چه شرایطی را رعایت کند؟

شرایط خاصی لازم نیست .

⇐افزایش میزان LDH در شرایط زیر مشاهده می‌شود:

  • این آنزیم 36 تا 65 ساعت بعد از انفارکتوس قلبی افزایش می‌یابد. سطح LDH نسبت یه تست های AST وCPK به مدت بیشتری بعد از حمله قلبی در خون بالا می‌ماند.
  • در بیماری های نارسایی ریه ( (COPDبعد از احساس اولین درد سینه، میزان LDH شروع به افزایش می‌کند. 1 تا 2 روز بعد از دوره‌ی بیماری سطح AST  نرمال و LDH  بالا است.
  •  نارسایی‌های قلبی
  • بیماری‌های کبدی(سیروز، الکلیسم، هپاتیت حاد ویروسی)
  • نئوپلاسم بدخیم، سرطان، لوکمیا و لنفوما
  • هایپوتیروئیدیسم
  • بیماری ریه
  • بیماری ماهیچه‌های اسکلتی(دیستروفی ماهیچه) و آسیب ماهیچه
  • آنمی مگالوبلاستیک و پرنیشیوز، آنمی همولیتیک، بیماری گلبول قرمز داسی شکل
  • بیماری‌های مرتبط با سیستم عصبی مرکزی
  • بیماری‌های کلیوی و روده
  • در بیماری های Angina و پری کاردیت میزان  LDH افزایش نمی‌یابد.

علائم بالا بودن LDH در آزمایش خون

⇐کاهش میزان LDH در شرایط زیر مشاهده می‌شود:

حتمال این‌که نتیجه آزمایش کمبود این آنزیم را نشان دهد بسیار نادر است. اما در صورت بروز می‌توان علت پایین بودن LDH را یک بیماری ژنتیکی دانست که از والدین به ارث می‌رسد.

این مشکل ژنتیکی با نام کمبود لاکتات دهیدروژناز A (بیماری ذخیره گلیکوژن XL) یا کمبود LDH-B شناخته می‌شود. البته لازم به ذکر است اگر قبل از آزمایش LDH مقدار زیادی ویتامین C مصرف کرده باشید، احتمال پایین آمدن کاذب این آنزیم در خون وجود دارد.

⇐علائم افزایش LDH چیست؟

  • احساس درد در یک پا
  • احساس سوزش یا خارش در اندام
  • عدم حرکت راحت ماهیچه‌ها یا اندام‌ها
  • برزو لرزش در اندام‌ها و عدم هماهنگ نگه داشتن آن‌ها هنگام حرکت
  • افزایش یا کاهش تعریق
  • احساس پر بودن مثانه
  • بروز سردردهای طولانی
  • بی‌حسی پوست

⇐علائم کاهش LDH چیست؟

  • خستگی
  • درد عضلانی
  • عدم تحمل ورزش
  • تجزیه بافت عضلانی

⇐رژیم غذایی مناسب برای کاهش LDH چیست؟

⇐چه عواملی باعث تداخل و ایجاد نتایج کاذب در انجام تست می‌شود؟

  • عدم رعایت شرایط قبل از انجام آزمایش
  • عدم رعایت نحوه نمونه گیری صحیح
  • همولیز نمونه خون نتایج کاذب ایجاد می‌کند . حدود 1 درصد همولیز گلبول‌های قرمز باعث افزایش کاذب لاکتات دهیدروژناز به میزان 70درصد می‌شود.
  • میزان آنزیم لاکتات دهیدروژناز خانم‌ها در طول روز افزایش می‌یابد.( در زمان بعد از ظهر حدود 40 درصد بیشتر از زمان صبح است)
  • انجماد و ذوب نمونه باعث کاهش میزان لاکتات دهیدروژناز می‌شود.

مواد مخدر، داروهای بیهوشی، آسپرین و برخی داروهای دیگر نیز اثر افزایشی بر میزان LDH خون دارند. در مقابل، داروهای حاوی اسید اسکوربیک (ویتامین C) قادرند سطح LDH خون را کاهش دهند. الکل نیز می‌تواند تأثیرات نوسانی بر سطح LDH داشته باشد.

منبع:razipatholab.com-darmankade.com

توجه:این مطلب به صورت بسیار ساده و صرفا جهت اطلاعات عمومی به اشتراک گذاشته شده و به هیچ عنوان جایگزین نظر پزشک نمیشود.حتما جهت درمان با پزشک متخصص مشورت شود.

آزمایش لیپاز

⇐معرفی تست لیپاز:

Lipase در آزمایش خون به یک نوع آنزیم اشاره دارد که با شکستن چربی‌های داخل معده به جذب آن‌ها در سیستم گوارش کمک می‌کند. این آنزیم را لوزالمعده ترشح می‌کند و مقدار آن در خون کم است. اما اگر در لوزالمعده مشکلی ایجاد شده باشد میزان ترشح این آنزیم زیاد شده .

آزمایش لیپاز میزان پروتئین لیپاز در خون را اندازه‌گیری می‌کند. لیپاز به بدن کمک می‌کند تا چربی‌ها را جذب کند. لیپاز توسط لوزالمعده(پانکراس)  آزاد می‌شود.

هنگامی که پانکراس ملتهب یا آسیب دیده باشد، لیپاز بیشتری آزاد می‌کند. پزشک با دانستن سطح این پروتئین در خون، عملکرد لوزالمعده را بررسی خواهد کرد. آزمایش لیپاز به عنوان لیپاز سرم یا LPS نیز شناخته می‌شود.

⇐هدف از انجام تست چیست؟

لیپاز یا Triacylglycerol acylhydrolase جزء آنزیم‌های هیدرولیزکننده محسوب می‌شود. این آنزیم (به وسیله مولکول آب) استرهای با زنجیره طولانی را هیدرولیز و اسیدهای چرب آزاد و گلیسرول تولید می‌کند. ویژگی های منحصر به فرد و پتانسیل بیوتکنولوژی لیپاز باعث شده است که از این آنزیم‌ در صنعت، مواد شوینده، داروهای صنعتی و لوازم آرایشی استفاده شود. منابع تولید آنزیم‌ لیپاز شامل ارگانیسم‌های میکروبی، قارچ (مخمر) و حیوانی(پستانداران) است. لیپازهای حاصل از قارچ و باکتری در صنعت کاربرد زیادی دارد.

سلول‌های آسینار((acinar  پانکراس در بدن انسان، مسئول ترشح لیپاز به شکل گرانول ذخیره هستند. آنزیم لیپاز 4 تا 8 هفته بعد از شروع پانکراتیت حاد افزایش یافته و به مدت 14 روز در خون بالا باقی می‌ماند. نیمه عمر این آنزیم در خون از آنزیم آمیلاز بالاتر است، در نتیجه برای بیماری‌های مرتبط با پانکراس ارزش بیشتری دارد.

اندازه گیری لیپاز نمونه خون در یک بازه زمانی معین، به تشخیص پانکراتیت حاد و گاهی پانکراتیت مزمن کمک می‌کند. دو نوع پانکراتیت حاد و مزمن وجود دارد:

پانکرایت حاد به صورت ناگهانی به وجود می آید و اغلب در اثر سنگ‌های صفراوی، ابتلا به ویروس ها و تروما ایجاد می‌شود .شانس درمان این بیماری بسیار بالا است.

پانکراتیت مزمن در دوره‌ی زمانی طولانی به وجود می آید و اغلب در اثر بدخیم شدن بافت پانکراس، مصرف الکل در گذر زمان و سیستیک فیبروزیس به وجود می‌آید. عکس‌های رادیولوژی و تست Immunoreactive Trypsinogen برای تشخیص این نوع پانکراتیت کمک‌کننده هستند.

⇐این تست چه زمانی درخواست می‌شود؟

آزمایش لیپاز ممکن است هنگامی انجام شود که فرد علائم پانکراتیت حاد یا علائم اختلال لوزالمعده دیگر مانند موارد زیر را داشته باشد:

  • درد شدید شکم یا کمر که به پشت گسترش می یابد یا بعد از خوردن غذا این احساس بدتر می شود
  • تب
  • از دست دادن اشتها
  • حالت تهوع ، استفراغ زردی چشم یا پوست (زردی)
  • افزایش ضربان قلب
  • مدفوع آبکی ، چرب ، با بوی ناخوشایند

همچنین ممکن است این آزمایش در فواصل زمانی مختلف درخواست داده شود تا یک پزشک معالج بهداشت و درمان بتواند بر روند درمانی شخصی که دارای بیماری لوزالمعده است نظارت کند تا اثربخشی درمان را ارزیابی کند و مشخص کند که آیا سطح لیپاز به مرور افزایش می یابد یا کاهش می یابد.

پانکراتیت حاد شایع ترین عامل افزایش سطح لیپاز می باشد. لیپاز آنزیمی می باشد که برای تجزیه تری گلیسریدها به اسید چرب توسط لوزالمعده به دوازدهه ترشح می شود. همانند آمیلاز، لیپاز هم پس از آسیب یا بیماری سلول های آسینار لوزالمعده در جریان خون ظاهر می شوند. سطح لیپاز سرم در تشخیص دیر هنگام پانکراتیت حاد مفیدتر می باشد. سطوح لیپاز در بیماری های مزمن تر لوزالمعده (کارسینوم لوزالمعده، پانکراتیت مزمن) مفیدتر هستند.

همه آنچه که باید در مورد آزمایش لیپاز بدانید

⇐تست‌های آزمایشگاهی مکمل این آزمایش کدامند؟

یکی از تست‌های مرتبط با آزمایش Lipase، آزمایش آمیلاز است که همراه با آزمایش لیپاز خون برای تشخیص اختلال‌های مربوط به پانکراس تجویز می‌شود. آزمایش آمیلاز (Amylase test) در درجه اول برای تشخیص و نظارت بر پانکراتیت حاد درخواست می‌شود. البته این آزمایش برای تشخیص بیماری‌های لوزالمعده نیز کاربرد دارد. اگر مقدار آمیلاز در خون افزایش پیدا کند ممکن است پزشک به وجود سایر بیماری‌ها نیز پی ببرد. آزمایش آمیلاز زمانی که علائم اختلال پانکراس مانند درد شدید شکم، تب، کاهش اشتها یا حالت تهوع در شخص مشاهده شود برای تشخیص وضعیت بیمار درخواست می‌شود.

آزمایش تحمل گلوکز نیز برای ارزیابی میزان سلول‌های پانکراس تولید شده توسط انسولین نیز تجویز می‌شود.

⇐چه نوع نمونه‌ای برای این تست درخواست می‌شود؟

1)نمونه خون

 

⇐مراجعه کننده قبل از انجام آزمایش باید چه شرایطی را رعایت کند؟

عدم مصرف الکل 24 ساعت قبل از انجام آزمایش

– عدم مصرف داروهای انسدادکننده اسفنکتر پانکراس از جمله:Cholinergics ،Codeine،Betanecol،Morphine و..

– عدم مصرف داروهای تشدیدکننده پانکراتیت از جمله:

Azathioprin،Captopril،Cimetidine،Asparaginase،Mercaptopurine،Solfonamides،Methil-Dopa،Estrogens و…

-مصرف Heparin باعث آزادشدن آنزیم لیپوپروتئین لیپاز و افزایش کاذب آن می‌شود.

⇐افزایش میزان لیپاز در شرایط زیر مشاهده می‌شود:

بیماری زخم پپتیک، بیماری های لوزالمعده، بیماری های مجاری صفراوی، بیماری های روده، التهاب یا تومور غده ی بزاقی و نارسایی کلیه می توانند سطوح لیپاز را افزایش دهند.

 

⇐کاهش میزان لیپاز در شرایط زیر مشاهده می‌شود:

کمبود لیپاز در بدن نیز نشان از نوعی بیماری ارثی به نام شیلومیکرونمی فامیلیال دارد که در آن گلیسیریدها قادر به تجزیه در بدن نیستند. در پلاسمای خون این افراد مقدار شیلومیکرون‌ها (نوعی ذره لیپوپروتئینی که در خون یافت می‌شود) بالا می‌رود.

⇐علائم افزایش لیپاز چیست؟

  • احساس درد شدید در ناحیه شکم
  • استفراغ
  • احساس نفخ و تورم در شکم
  • درد‌های عضلانی
  • پایین آمدن فشار خون
  • تب
  • درد مداوم و خفيف یا شديد اغلب پس از میل غذا، در قسمت بالای شکم که گاهی به پشت يا سراسر شکم منتشر می‌شود. ممکن است این درد حالت سوزشی و مبهم دارد. دوره‌های زمانی درد می‌تواند روزها يا هفته ها طول بکشد اما به ندرت کمتر از يک روز ادامه می‌یابد.
  • یرقان (زردی پوست و چشم ها)
  • کم شدن سریع وزن
  • ديابت‌ شيرين‌
  • خونريزيی شديد و آسیب به لوزالمعده‌
  • تشکيل‌ کيست‌ يا آبسه‌ در لوزالمعده‌
  • کم شدن مزمن‌ کلسيم‌ در بدن
  • عفونت‌ ثانويه‌ باکتريايی لوزالمعده‌

⇐علائم کاهش لیپاز چیست؟

دردهای شکم و اختلال در رشد کودک بروز پیدا می‌کند. از دیگر علائم این بیماری می‌توان به بزرگ‌شدن کبد و طحال (هپاتواسپلنومگالی)،زانتومایفورانی (تقریباً در ۵۰٪بیماران) و تجمع چربی در شبکیه اشاره کرد. پانکراتیت‌های شدید (التهاب لوزالمعده)، علاوه بر خطر جانی، احتمال نارسایی‌های مزمن لوزالمعده و دیابترا نیز به دنبال خواهند.

⇐رژیم غذایی مناسب برای کاهش لیپاز چیست؟

  • همانطور که گفته شد در بیماران مبتلا به التهاب پانکراس به علت ترشح ناکافی آنزیم های گوارشی باید محدودیت های غذایی اعمال شود که در زیر غذاهایی که باید تا حد امکان از مصرف آنها خودداری شود بیان شده است:
    گوشت قرمز
    احشا داخلی حیوانات مثل دل، جگر، قلوه و …
    غذاهای سرخ شده مثل سیب زمینی سرخ شده و …
    سس مایونز
    کره یا مارگارین
    لبنیات پر چرب
    دسر ها و مواد غذایی که در تولید آنها شکر استفاده شده است.
    اسید های چرب ترانس باید در رژیم غذایی التهاب پانکراس به صفر برسد.
    غذاهای سرخ شده و گوشت های فراوری شده مثل همبرگر و فست فود ها از بدترین انتخاب های غذایی برای بیماران التهاب پانکراس هستند، همچنین اعما و احشا داخلی حیوانات، غذاهای سرخ شده، مایونز، چیپس و لبنیات پر چرب در راس محدودیت های غذایی قرار دارند.

⇐چه عواملی باعث تداخل و ایجاد نتایج کاذب در انجام تست می‌شود؟

مورفین، متاکولین، بتانکول، عوامل کولینرژیک ایندومتاسین، مپریدین و کدئین داروهایی هستند که می توانند سطوح لیپاز را افزایش دهند و یون های کلسیم ممکن است باعث کاهش سطح آن شوند.

منابع:homeca.ir-anyazma.com-vahidlab.ir-taghzie.ir

توجه:این مطلب به صورت بسیار ساده و صرفا جهت اطلاعات عمومی به اشتراک گذاشته شده و به هیچ عنوان جایگزین نظر پزشک نمیشود.حتما جهت درمان با پزشک متخصص مشورت شود.

آزمایش IGF1

⇐معرفی تست IGF 1:

Insulin-like growth factor-1 (IGF-1)

IGF-1 هورمونی است که همراه با هورمون رشد (GH)، به رشد طبیعی استخوانها و بافتها کمک می کند. این هورمون در پاسخ به تحریک هورمون رشد، توسط کبد، عضلات اسکلتی و سایر بافتها تولید می شود. IGF-1 واسطه بسیاری از عملکردهای هورمون رشد، شامل تحریک رشد استخوانها و سایر بافتها و تولید توده عضلانی است. از آنجایی که هورمون رشد طی چندین پالس در طول روز در خون آزاد می شود، تفسیر نتایج حاصل از اندازه گیری آن دشوار است. به همین دلیل IGF-1 نماد مناسبی از میانگین سطح هورمون رشد می باشد. بنابراین تست IGF-1 جهت ارزیابی کمبود یا افزایش GH انجام می شود. سطح IGF-1 هم مانند هورمون رشد، در اوایل کودکی کم است و به تدریج افزایش می یابد، در زمان بلوغ به حداکثر خود می رسد و سپس روند کاهشی را طی می کند.

کمبود GHو IGF-1 ممکن است ناشی از بد عملکردی غده هیپوفیز و کاهش هورمونهای هیپوفیز (کم کاری هیپوفیز،hypopituitarism) و یا تومورهای هیپوفیز باشد که به سلول های مولد هورمون آسیب می رسانند. کاهش IGF-1 می تواند به دلیل کاهش پاسخ دهی به GH نیز باشد. این کاهش حساسیت ممکن است اولیه (ژنتیکی) و یا ثانویه به شرایطی مانند سوء تغذیه، کم کاری تیروئید، کمبود هورمون وابسته به جنس و یا بیماری های مزمن باشد. مقاومت ژنتیکی به هورمون رشد بسیار نادر است.

کاهش IGF-1 در اوایل زندگی، معمولا ناشی از کمبود هورمون رشد و مانع از رشد استخوانها و رشد کلی بدن شده و کودک قد کوتاهتری نسبت به حالت نرمال دارد. در افراد بالغ، کاهش IGF-1 می تواند منجر به کاهش تراکم استخوان، توده عضلانی و تغییر در سطح چربی های بدن شود. با این حال، اندازه گیری سطح هورمون رشدو IGF-1 در بالغین روتین نیست. زیرا کمبود GH و متعاقبا IGF-1، در موارد بسیار نادری علت این اختلالات است.

افزایش GH و IGF-1، می تواند سبب رشد غیر طبیعی عضلات اسکلتی و ایجاد علائم مربوط به دو بیماری ژیگانتیسم و آکرومگالی شود. در کودکان، ژیگانتیسم سبب رشد طولی استخوانها شده و باعث می شود فرد مبتلا، قد بسیار بلند و دستها و پاهای بلندی داشته باشد. آکرومگالی در بالغین سبب می شود استخوانها ضخیم و بافتهای نرمی مانند بینی متورم بشوند. هر دوی این بیماریها سبب بزرگ شدن اندامهای بدن مانند قلب و عوارضی همچون دیابت تیپ 2، افزایش خطر ابتلا به بیماری های قلبی، عروقی، افزایش فشار خون، ارتریت و به طور کلی کاهش عمر شوند.

علت عمده افزایش تولید هورمون رشد توسط هیپوفیز، تومورهای هیپوفیز هستند که با جراحی و برداشتن تومور و درمان های پس از جراحی میزان هورمون رشد و IGF-1 به سطح طبیعی باز می گردد.

 

⇐هدف از انجام تست چیست؟

  • در کودکی که علائم کمبود هورمون رشد وجود دارد مانند تاخیر در رشد و یا کوتاهی قد
  • در بالغینی که شک در کمبود هورمون رشد و علائمی مانند کاهش تراکم استخوان، خستگی و تغییرات نامطلوب در سطح لیپیدها و کاهش تحمل نسبت به ورزش و فعالیت بدنی وجود دارد. با این حال درمورد افراد بالغ این تستها به صورت روتین انجام نمی شوند.
  • در موارد محدود ممکن است IGF-1 همراه با تست مهار GH در کودکانی که علائم ژیگانتیسم دارند و یا در بزرگسالانی که علائم آکرومگالی وجود دارد، درخواست شود.
  • پس از جراحی تومورهای هیپوفیز مولد هورمون رشد که پایش سطح IGF-1 و GH انجام می شود.

⇐این تست چه زمانی درخواست می‌شود؟

زمانی که کودک رشد کند- قدکوتاه- و بلوغ تاخیری دارد

یک فرد بالغ کاهش تراکم استخوان-کاهش قدرت عضلانی وافزایش لیپیدداردکه نشان دهنده تولید ناکافیGHوIGF1است.

در طول و بعد از درمان اختلالات فاکتوررشد (GH)

برای ارزیابی عملکرد هیپوفیز

ارزیابی کمبود یابیش ازحد هورمون رشد کودکان و بزرگسالان

مانیتور درمان باهورمون رشد انسانی نوترکیب

پیگیری افراد مبتلا به آکرومگالی وغول پیکر

 

⇐تست‌های آزمایشگاهی مکمل این آزمایش کدامند؟

Growth Hormone (GH), Glucose Tolerance Test, Free T4, TSH, IGFBP-3

⇐چه نوع نمونه‌ای برای این تست درخواست می‌شود؟

1)نمونه خون

 

⇐مراجعه کننده قبل از انجام آزمایش باید چه شرایطی را رعایت کند؟

 بهتر است بیمار ناشتا بوده  و  اخیراً در معرض رادیواکتیو قرار نگرفته باشد.

⇐افزایش میزان IGF1 در شرایط زیر مشاهده می‌شود:

گاهی همراه با  adolescent growth spurt، بلوغ زودرس، حاملگی، چاقی و دیابت شیرین دیده می‌شود.

⇐کاهش میزان IGF1 در شرایط زیر مشاهده می‌شود:

گاهی اوقات در کم‌کاری هیپوفیز، سوء‌تغذیه، تاخیر در بلوغ، دیابت شیرین، سنین بالا و بعضی موارد قامت کوتاه ایدیوپاتیک دیده می‌شود.

⇐علائم افزایش IGF1 چیست؟

در یک کودک، علامت اصلی قد غیرعادی بلند است. سایر علائم و نشانه های غول پیکر در کودکان عبارتند از:

  • چاقی خفیف تا متوسط
  • سر بیش از حد بزرگ
  • رشد بیش از حد دست ها و پاها

در بزرگسالان، ممکن است ظریف‌تر باشد: بینی بزرگ‌تر، لب‌های ضخیم‌تر، فک برجسته‌تر یا ضخیم شدن انگشتان (حلقه‌ها و کفش‌هایی که دیگر مناسب نیستند). سایر علائم و نشانه ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • صدای عمیق و درهم
  • اندام های بزرگ شده (کبد، قلب، کلیه ها، طحال، تیروئید/غدد پاراتیروئید، پانکراس)
  • زبان بزرگ شده
  • اختلال در نعوظ
  • خستگی
  • سردرد و اختلالات بینایی
  • درد و تورم مفاصل
  • بی نظمی سیکل قاعدگی
  • ضعف عضلانی
  • خرناس
  • افزایش اندازه/عملکرد غدد چربی و عرق، که منجر به تعریق بیش از حد و بوی بدن می شود.
  • ضخیم شدن پوست، برچسب های پوستی، افزایش موهای زبر بدن
  • نوروپاتی محیطی (به عنوان مثال، سندرم تونل کارپال)

⇐علائم کاهش IGF1 چیست؟

در کودکان:

  • کاهش سرعت رشد در اوایل کودکی نسبت به هنجارهای گروهی
  • قد کوتاه تر، طول دست و پا و وزن کمتر نسبت به سایر کودکان همسن
  • بلوغ تاخیری
  • اشعه ایکس نشان دهنده تاخیر در رشد استخوان است
  • موی نازک
  • رشد ضعیف ناخن
  • تاخیر در بسته شدن بخیه های جمجمه

دربزرگسالان:

  • کاهش تراکم استخوان
  • خستگی
  • تغییرات نامطلوب چربی
  • کاهش تحمل ورزش
  • افسردگی
  • پوست نازک و خشک

⇐رژیم غذایی مناسب برای کاهش IGF1 چیست؟

⇐چه عواملی باعث تداخل و ایجاد نتایج کاذب در انجام تست می‌شود؟

  • استروژن ها ممکن است مقدار IGF-1 را تغییر دهند.
  • میزان IGF-1 در حاملگی تا 2 الی 3 برابر افزایش پیدا می کند.
  • IGF-1 در بیماری های حاد و سنین پیری کاهش می یابد.

 

 

منابع:fooladilab.ir-nazemilab.ir-emadlab.com

توجه:این مطلب به صورت بسیار ساده و صرفا جهت اطلاعات عمومی به اشتراک گذاشته شده و به هیچ عنوان جایگزین نظر پزشک نمیشود.حتما جهت درمان با پزشک متخصص مشورت شود.

آزمایش ANA

⇐معرفی تست ANA:

آنتی بادی ها پروتئین هایی هستند که توسط سیستم ایمنی بدن ساخته می شوند. آن ها به بدن کمک می کنند تا عفونت ها را تشخیص دهد و با آن مبارزه کند. آنتی بادی ها معمولاً مواد مضر مانند باکتری ها و ویروس ها را  از طریق فعال کردن سیستم ایمنی بدن برای خلاص شدن از شر آن ها، هدف قرار می دهند. گاهی اوقات آنتی بادی ها به اشتباه سلول ها و بافت های سالم را هدف قرار می دهند. این وضعیت به عنوان یک پاسخ خود ایمنی شناخته می شود. آنتی بادی هایی که به پروتئین های سالم درون هسته یعنی مرکز کنترل سلول ها حمله می کنند، آنتی بادی های ضد هسته ای (ANA) نامیده می شوند.

 

هنگامی که بدن سیگنال هایی برای حمله به خود دریافت می کند، می تواند منجر به بیماری های خودایمنی مانند لوپوس، اسکلرودرمی، بیماری بافت همبند مخلوط، هپاتیت خود ایمنی و غیره شود. علائم بسته به بیماری متفاوت است، اما ممکن است شامل بثورات،تورم، آرتریت یا خستگی باشد. در حالی که داشتن مقداری ANA طبیعی است، داشتن بیش از حد این پروتئین ها نشانه یک بیماری خودایمنی فعال است. آزمایش ANA به تعیین سطح ANA در خون کمک می کند. اگر سطح آن بالا باشد، ممکن است یک اختلال خود ایمنی داشته باشید. با این حال، شرایطی مانند عفونت، سرطان و سایر مشکلات پزشکی نیز می تواند منجر به مثبت شدن تست ANA شود.

⇐هدف از انجام تست چیست؟

آزمایش ANA برای تشخیص مشکلات و بیماری های خودایمن مانند موارد زیر کاربرد دارد:

– آرتریت روماتویید

– لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE)

– پلی میوزیت (Polymyositis)

– اسکلرودرما

– سندرم شورگن (Sjogren’s syndrome)

 

⇐این تست چه زمانی درخواست می‌شود؟

در صورت داشتن علائم اختلال خودایمنی، پزشک احتمالاً پانل ANA را تجویز می کند. آزمایش ANA ممکن است نشان دهد که شما نوعی بیماری خود ایمنی دارید، اما نمی توان از آن برای تشخیص یک اختلال خاص استفاده کرد. اگر نتیجه آزمایش مثبت شود ، پزشک باید آزمایشات دقیق تری انجام دهد تا تشخیص دهد که آیا یک بیماری خودایمنی باعث علائم شما شده است یا خیر.

⇐تست‌های آزمایشگاهی مکمل این آزمایش کدامند؟

  • Extractable Nuclear Antigen Antibodies (ENA) Panel (آنتی بادی آنتی ژن هسته‌ای قابل استخراج. این آزمایش به بررسی اتوآنتی‌بادی‌های موجود در خون را که با پروتئین‌های هسته سلول واکنش می‌دهند، می‌پردازد. 
  • آزمایش Anti-dsDNA: این تست برای تشخیص بیماری لوپوس است. 
  • آزمایش ESR: این تست برای بررسی عفونت و التهاب در بدن تجویز می‌شود. 
  • تست CRP: برای پاسخ به اینکه CRP در آزمایش خون چیست؟ می‌توان گفت این تست نیز عفونت در بدن را تشخیص می‌دهد.
  • Anti-centromere Antibody. این تست در تشخیص اسکلرودرما استفاده می‌شود

⇐چه نوع نمونه‌ای برای این تست درخواست می‌شود؟

1)نمونه خون

 

⇐مراجعه کننده قبل از انجام آزمایش باید چه شرایطی را رعایت کند؟

برخی رعایت رژیم غذایی خاص و ناشتایی قبل از انجام آزمایش ANA را لازم نمی‌دانند و برخی دیگر معتقد هستند که اگر شخص ناشتایی و رژیم غذایی خاصی را رعایت نکند، نتیجه آزمایش ANA با خطا همراه خواهد شد. پس بهتر است در رابطه با شرایط انجام آزمایش با پزشک متخصص خود مشورت کنید. مدت ناشتایی ۸ تا ۱۲ ساعت پیشنهاد شده است.

⇐افزایش میزان ANA در شرایط زیر مشاهده می‌شود:

  • سندروم شوگرن . نوعی االتهابی مزمن که به سیستم ایمنی بدن مربوط است. 
  • روماتیسم. بیماری که بافت همبند و مفاصل را درگیر می‌کند. 
  • لوپوس. نوعی بیماری خود ایمنی که بافت های پیوندی را هدف را قرار می‌دهد. 
  • اسکلرودرمانوع نادر و متفاوتی از بیماری روماتیسم.

لوپوس نوعی بیماری است و زمانی رخ می‌دهد که سیستم ایمنی بدن به بافت‌ها و اندام‌های خود حمله می‌کند.

⇐کاهش میزانANA در شرایط زیر مشاهده می‌شود:

اگر جواب آزمایش ANA منفی شود، ابتلای شخص مشکوک به بیماری‌های خود ایمنی رد خواهد شد.

⇐علائم افزایش ANA  چیست؟

  • تب
  • خارش
  • احساس خستگی
  • درد مفاصل​​​​​
  • روز ضایعه‌های پوستی
  • ریزش مو بیشتر از حد نرمال
  • مورمور شدن دست و پا و بی‌حسی آن‌ها
  • کاهش قدرت تمرکز
  • قرمز و ملتهب شدن پوست

مفاصل: آرتریت در افراد مبتلا به لوپوس بسیار شایع است.

⇐علائم کاهش ANA چیست؟

⇐رژیم غذایی مناسب برای کاهش ANA چیست؟

⇐چه عواملی باعث تداخل و ایجاد نتایج کاذب در انجام تست می‌شود؟

داروهای زیر موجب بروز خطا در نتیجه آزمایش خواهند شد و مثبت کاذب را نشان خواهند داد:

  • هیدرالازین
  • کاربامازپین
  • پروکائین ‌آمید
  • فنی توئین
  • پنی سیلین‌ها
  • کینیدین
  • ایزونیازید
  • اتوسوکسیمید
  • متیل دوپا
  • پریمیدون
  • مفنی توئین
  • کلروپرومازین

یکی از داروهایی که بیشتر با لوپوس ناشی از دارو مرتبط هستند، هیدرالازین هست.

منابع:drdr.ir-miladlab.ir-homeca.ir

توجه:این مطلب به صورت بسیار ساده و صرفا جهت اطلاعات عمومی به اشتراک گذاشته شده و به هیچ عنوان جایگزین نظر پزشک نمیشود.حتما جهت درمان با پزشک متخصص مشورت شود.

آزمایش منیزیم

⇐معرفی تست منیزیم:

بیشتر منیزیم داخل بدن در مایع داخل سلولی و مقداری از آن در داخل استخوان قرار دارد و به عنوان کوفاکتور فعالیت بسیاری از آنزیم ها را تنظیم می کند. منیزیم متابولیسم و سنتز کربوهیدرات، پروتئین و اسید نوکلئیک ها را تنظیم می کند. عملکرد بسیاری از اندام ها مانند بافت عصبی عضلانی نیز وابسته به منیزیم است. کنترل سطح منیزیم در بیماران قلبی حائز اهمیت فراوانی است زیرا سطح پایین آن ممکن است تحریک پذیری قلب را افزایش داده و آریتمی های قلبی را وخیم تر کند.بدن شما برای کمک به عملکرد صحیح عضلات، اعصاب و قلب به منیزیم نیاز دارد. منیزیم همچنین به کنترل فشار خون و قند خون کمک می‌کند. بیشتر منیزیم بدن شما در استخوان‌ها و سلول‌های شما قرار دارد. اما مقدار کمی در خون شما نیز یافت می‌شود. اگر پزشک علائمی مبنی بر میزان غیرطبیعی منیزیم را در بدن شما مشاهده کند، این آزمایش را تجویز می‌کند. در صورتی که سطح منیزیم در آزمایش خون شما بیش از حد بالا یا پایین باشد نشان‌دهنده مشکلاتی در سلامتی شما است.

⇐هدف از انجام تست چیست؟

یشتر Mg داخل بدن در مایع داخل سلولی و مقداری از آن در داخل استخوان قرار دارد و به عنوان کوفاکتور فعالیت بسیاری از آنزیم ها را تنظیم می کند. منیزیم متابولیسم و سنتز کربوهیدرات، پروتئین و اسید نوکلئیک ها را تنظیم می کند. عملکرد بسیاری از اندام ها مانند بافت عصبی عضلانی نیز وابسته به منیزیم است.  کاهش سطوح منیزیم می تواند سبب کاهش رفلکس تاندون های عصبی و دپرسیون تنفسی شود.

⇐این تست چه زمانی درخواست می‌شود؟

پزشک ممکن است آزمایش منیزیم را برای بررسی دلیل شرایطی مانند سوء تغذیه، اسهال و سوء جذب تجویز کند. همچنین این آزمایش ممکن است برای نظارت بر اثربخشی درمان کمبود منیزیم مورد نیاز باشد. علاوه بر این موارد ظهور علائمی مانند تشنج، حالت تهوع، خستگی و ضعف عضلانی ممکن است باعث شود که پزشک آزمایش Magnesium را تجویز کند

⇐تست‌های آزمایشگاهی مکمل این آزمایش کدامند؟

  • آزمایش Zinc: این تست به بررسی سطح ماده معدنی روی در بدن می‌پردازد.
  • آزمایش Calsium: این تست سطح کلسیم در بدن را اندازه‌گیری می‌کند.
  • آزمایش Phosphoruse: در ین آزمایش سطح فسفر مورد ارزیابی قرار می‌گیرد.

⇐چه نوع نمونه‌ای برای این تست درخواست می‌شود؟

1)نمونه خون

⇐مراجعه کننده قبل از انجام آزمایش باید چه شرایطی را رعایت کند؟

این آزمایش نیازی به ناشتایی یا محدودیت رژیم غذایی ندارد.

⇐افزایش میزان منیزیم در شرایط زیر مشاهده می‌شود:

بیماری هایی مانند هایپوتیروئیدی، بیماری آدیسون و نارسایی کلیه سبب افزایش سطح سرمی منیزیم می شوند.بالا بودن سطح منیزیم می‌تواند ناشی از موارد زیر باشد:

  •  نارسایی کلیوی (یاتروژنیک)
  •  مصرف داروهای حاوی منیزیم و ضد اسید، هیپرتیروئیدی (تیروئید پرکار)، دهیدراتاسیون (کم‌آبی)، مولتیپل میلوما (Multiple myeloma) و دیابت.
  • اسیدوز دیابتی
  •  شیردهی بیش از حد نرمال
  •  کاهش سطح ترشح ADH
  •  هیپر کلسمی
  •  هیپرآلدوسترونیسم

⇐کاهش میزان منیزیم در شرایط زیر مشاهده می‌شود:

مشکلات بسیاری مثل شرایط محیطی، سبک زندگی یا بعضی بیماری‌ها می‌تواند به کمبود منیزیم در بدن شما منجر شود. مهمترین عللی که باعث کاهش منیزیم می‌شود شامل موارد زیر است:

  • استفاده از مواد شیمیایی مانند فلوراید و کلر در آب شهری می‌تواند باعث کاهش جذب منیزیم موجود در آب شود
  • مصرف کافئین
  • مصرف زیاد شکر
  • استرس سیستم غدد درون‌ریز را تحت تاثیر قرار می‌دهد و سطح منیزیم را کاهش خواهد داد
  • مصرف مکمل‌های کلسیم
  • مصرف زیاد نوشابه
  • بیماری سلیاک (coeliac disease) یا سایر اختلالات گوارشی مانند بیماری کرون (Crohn’s disease)
  • مصرف غذای فرآوری‌شده
  • مصرف بیش از حد لبنیات
  • دیابت نوع ۲
  • سبزیجات سبز، سبزیجات برگ‌دار، آجیل و دانه‌های خام
  • افزایش سن

⇐علائم افزایش منیزیم چیست؟

افزایش سطح منیزیم عمدتاً مربوط به مصرف آنتی اسیدهای حاوی Mg است. از آنجایی که کلیه ها بیشتر منیزیم را در خون ترشح می کنند، سطح Mg در بیماری مزمن کلیوی افزایش می یابد. در واقع شرایطی که با فیلتراسیون گلومرولی تداخل دارند منجر به احتباس Mg و در نتیجه افزایش غلظت سرمی آن می شود.

مسمومیت با منیزیم ممکن است منجر به افسردگی، ایست قلبی و ایست تنفسی شود.

علائم افزایش Mg اضافی عبارتند از: لتارژی (احساس خستگی و کمبود انرژی و تحریکات جسمی و ذهنی)، حالت تهوع، استفراغ و اختلال تکلم.

داروهایی که سطح Mg را افزایش می دهند عبارتند از آنتی اسیدها، مسهل ها، داروهای حاوی کلسیم و لیتیوم، دیورتیک ها، آمینوگلیکوزیدها و آنتی بیوتیک ها.

⇐علائم کاهش منزیم چیست؟

کاهش سطح Mg باعث افزایش تحریک پذیری قلب و تشدید آریتمی می شود. در واقع، چندین مطالعه ارتباط بین کمبود منیزیم و تغییرات در هموستاز کلسیم، پتاسیم و فسفات را نشان داده اند که با اختلالات قلبی مانند آریتمی بطنی، افزایش حساسیت به دیگوکسین، اسپاسم عروق کرونر و مرگ ناگهانی مرتبط است.

کمبود Mg در بیماران مبتلا به سوء تغذیه اتفاق می‌افتد.

توکسمی حاملگی هم با کاهش Mg مرتبط می باشد (توکسمی به تمامی حالاتی گفته می شود که خون حاوی مواد سمی تولید شده چه به وسیله میکرو ارگانیسم ها مانند باکتری ها و یا ویروس ها و چه به وسیله‌ بدن می باشد. توکسمی حاملگی حالت پاتولوژیک خاصی است که در نیمه دوم حاملگی می تواند اتفاق بیفتد و خود را با نشانه‌های اکلامپسی و پره اکلامپسی تظاهر می نماید).

علائم کمبود Mg بیشتر اختلالات عصبی عضلانی (نوروماسکولار) مانند خستگی، تحریک پذیری، تغییرات الکتروکاردیوگرافی، دلیریوم و تشنج است.

 

⇐رژیم غذایی مناسب برای جذب منیزیم چیست؟

1. شکلات تلخ؛ بزرگترین منبع منیزیم

بزرگترین منبع منیزیم

یکی از منابع خوشمزه برای دریافت منیزیم، شکلات تلخ شناخته می‌شود. این منبع غذایی در هر 100 گرم خود، 228.5 میلی گرم منیزیم به همراه دارد. اما 100 گرم برای یک وعده زیاد است. یک قطعه‌ی 40 گرمی از آن برای هر وعده می‌تواند مقدار 13 میلی گرم منیزیم به بدن برساند که تامین کننده 3 درصد نیاز روزانه است.

2. تخمه کدو

از دیگر غذاهای حاوی منیزیم می‌توان به تخمه کدو اشاره کرد. این خوراکی به عنوان یکی از تنقلات عالی برای میان وعده شناخته می‌شود. منبعی عالی برای دریافت خواص آنتی اکسیدانی و همچنین ویتامین E است. هر نصف پیمانه تخمه کدو، مقدار 369 میلی گرم منیزیم را برای بدن به همراه دارد که معادل 93 درصد نیاز روزانه است. اما این مقدار کالری (حدود 380) تقریبا بالایی دارد و بهتر است در مصرف آن زیاده روی نشود.

3. موز؛ غنی ترین منبع منیزیم

هر یک عدد موز متوسط، حدود 32 میلی گرم منیزیم به بدن می‌رساند که معادل 8 درصد نیاز روزانه است. با مصرف موز می‌توان علاوه بر منیزیم، به سایر مواد معدنی همچون پتاسیم یا فیبر و حتی ویتامین C دست یافت.

4. انجیر خشک

یکی از منابع خوشمزه دیگر برای دریافت منیزیم، انجیر خشک ست. مصرف نصف پیمانه انجیر خشک، مقدار 50 میلی گرم منیزیم به بدن می‌رساند. همچنین گزینه‌ای بسیار عالی برای دریافت فیبر می‌تواند باشد.

5. بادام درختی

با مصرف نصف پیمانه بادام درختی، مقدار 53 میلی گرم منیزیم به بدن می‌رسد. این منبع غذایی برای دریافت کلسیم، روی و همینطور ویتامین E گزینه بسیار مناسبی است. به همین دلیل برای تقویت سیستم ایمنی بدن بسیار عالی خواهد بود.

6. اسفناج یکی از غذاهای حاوی منیزیم

اسفناج

برگ‌های پهن اسفناج به عنوان منبعی عالی برای دریافت آهن، ویتامین C و همینطور منیزیم هستند. اما بهتر است برای حفظ خواصی که دارد آن را کمتر از 20 دقیقه حرارت دهید یا حتی آن را خام استفاده کنید. در هر 100 گرم اسفناج، مقدار 157 میلی گرم، منیزیم وجود دارد.

7. مصرف شیر سویا برای دریافت منیزیم

یکی دیگر از غذاهای حاوی منیزیم شیر سویا است. شیر سویا به عنوان یکی از فراورده‌های حاصل از سویا سرشار از منیزیم و مواد معدنی دیگر است. با مصرف هر 1 پیمانه از شیر سویا، مقداری حدود 61 میلی گرم، منیزیم به بدن می‌رسد.

8. ماهی سالمون وحشی

برای اینکه از بهترین غذاهای حاوی منیزیم استفاده کنیم، باید غذاهای دریایی مفیدی همچون ماهی‌ها را حتما مصرف کنیم. ماهی سالمون وحشی با خود اسیدهای چرب امگا 3، ویتامین D و همینطور منیزیم فراوانی را نیز به همراه دارد. مصرف یک وعده از فیله ماهی سالمون که حدود 180 گرم باشد، مقدار 178 میلی گرم منیزیم به بدن می‌رساند.

⇐چه عواملی باعث تداخل و ایجاد نتایج کاذب در انجام تست می‌شود؟

← همولیز، داروهای تیروئیدی، ضد اسیدهای حاوی منیزیم، ملین‌ها، داروهای حاوی کلسیم، لیتیم، دیورتیک‌های لوپ، و برخی از آنتی بیوتیک‌ها موجب افزایش می‌شوند.

← دیورتیک ها، برخی از آنتی بیوتیک‌ها، و انسولین باعث کاهش می‌شوند.

موارد منع مصرف و تداخل دارویی قرص منیزیم

منابع:homeca.ir-parsteblab.com-nanomedicallab.com

توجه:این مطلب به صورت بسیار ساده و صرفا جهت اطلاعات عمومی به اشتراک گذاشته شده و به هیچ عنوان جایگزین نظر پزشک نمیشود.حتما جهت درمان با پزشک متخصص مشورت شود.