آزمایش insulin

⇐معرفی تست Insulin:

insulin هورمونی است که در سلول های بتا پانکراس تولید و ذخیره می شود. این ماده در پاسخ به افزایش گلوکز خون بعد از غذا ترشح می شود و برای انتقال و ذخیره گلوکز، منبع اصلی انرژی بدن، ضروری است. انسولین به انتقال گلوکز از خون به درون سلول ها کمک می کند، بنابراین به تنظیم سطح گلوکز خون کمک می کند و در متابولیسم چربی نقش دارد. این آزمایش میزان انسولین خون را اندازه گیری می کند.

اگر فردی نتواند انسولین کافی تولید کند یا سلول های بدن در برابر اثرات آن مقاوم شوند (مقاومت به انسولین)، گلوکز نمی تواند به بیشتر سلول های بدن برسد و سلول ها از گرسنگی می میرند. در همین حال، سطح گلوکز در خون به سطوح ناسالم افزایش می یابد. این می تواند فرآیندهای متابولیک طبیعی را مختل کند و منجر به انواع اختلالات و عوارض از جمله بیماری کلیوی، بیماری قلبی عروقی، بینایی و مشکلات عصبی شود.

⇐هدف از انجام تست چیست؟

هدف از انجام این آزمایش عبارتست از:

ارزیابی تولید انسولین توسط سلولهای بتا پانکراس
تشخیص وجود تومور تولید کننده انسولین در سلولهای جزایر پانکراس
تعیین علت افت قند خون
تشخیص مقاومت به انسولین
تعیین زمان مصرف انسولین خوراکی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2

انسولین، هورمونی است که توسط سلول های بتا جزایر لانگرهانس پانکراس تولید می شود. نقش آن تنظیم متابولیسم کربوهیدرات ها با همکاری کبد، بافت چربی و سایر سلول های هدف است. انسولین مسئول حفظ پایدار میزان گلوکز خون در محدوده معین است. میزان ترشح انسولین عمدتا توسط میزان گلوکز خون تنظیم می شود، اگرچه توسط برخی هورمون ها، سیستم عصبی اتونوموس و وضعیت تغذیه نیز تحت تاثیر قرار گرفته می گیرد. انجام آزمایش انسولین خون برای تشخیص وجود تومور جزایر لانگرهانس پانکراس ارزشمند است. از این تست همچنین برای ارزیابی علت افت قند خون ناشتا و افتراق نئوپلاسم ها استفاده می شود. اندازه گیری انسولین معمولا همراه با سایر آزمایش های مرتبط مانند GTT و FBS انجام می شود

⇐این تست چه زمانی درخواست می‌شود؟

در موارد زیر به انجام آزمایش انسولین نیاز است:

افت قند خون کم همراه با علائمی مانند تعریق، تپش قلب، سرگیجه و غش
ارزیابی تولید انسولین توسط پانکراس در بیماران مبتلا دیابت نوع 2
شک بالینی به وجود مقاومت به انسولین

⇐تست‌های آزمایشگاهی مکمل این آزمایش کدامند؟

C-peptide, Blood Sugar (BS), Fasting Blood Sugar (FBS), Oral Glucose Tolerance Test (OGTT)

⇐چه نوع نمونه‌ای برای این تست درخواست می‌شود؟

1)نمونه خون

⇐مراجعه کننده قبل از انجام آزمایش باید چه شرایطی را رعایت کند؟

معمولاً قبل از انجام این تست نیاز به رعایت شرایط ناشتایی می باشد.

⇐افزایش میزان انسولین در شرایط زیر مشاهده می‌شود:

تومور جزایر لانگرهانس پانکراس
دیابت نوع 2 درمان نشده
آکرومگالی
سندروم کوشینگ
چاقی (شایع ترین علت)
هایپرپلازی سلول های جزایر لانگرهانس پانکراس

⇐کاهش میزان انسولین در شرایط زیر مشاهده می‌شود:

دیابت نوع 1
کم کاری هیپوفیز

⇐علائم افزایش انسولین خون چیست؟

فزایش تشنگی
تکرر ادرار
افزایش گرسنگی
تاری دید
سردرد
عفونت واژن و پوست
بریدگی ها و زخم هایی که دیر التیام می یابند

⇐علائم کاهش انسولین خون چیست؟

رزیدن
ضربان قلب سریع
تعریق
اضطراب
سرگیجه
گرسنگی شدید
ضعف و خستگی
تحریک پذیری

⇐رژیم غذایی مناسب برای درمان انسولین چیست؟

رژیم غذایی تأثیر زیادی بر میزان سطح قند خون و انسولین دارد. غذاهای بسیار فرآوری شده، پر کربوهیدرات و پرچرب به انسولین بیشتری نیاز دارند.به طور کلی، خوردن غذاهایی که دارای شاخص گلیسمی پایین تا متوسط هستند و محدود کردن غذاهایی که دارای شاخص گلیسمی بالا هستند می تواند به شما در معکوس کردن و یا مدیریت مقاومت به انسولین کمک کند.خوردن غذاهای حاوی فیبر به تنظیم سطح قند خون کمک می کند زیرا هضم فیبر در بدن زمان بیشتری می برد، به این معنی که سطح قند خون آنقدرها بالا نمی رود.
شاخص گلیسمی (GI) اندازه گیری است که غذاهای حاوی کربوهیدرات ها را بر اساس میزان تأثیر آنها بر سطح قند خون رتبه بندی می کند.

⇐چه عواملی باعث تداخل و ایجاد نتایج کاذب در انجام تست می‌شود؟

مصرف خوراکی یا تزریقی داروهای کاهنده قند خون موجب افزایش انسولین (با مقادیر کم پپتید C) می شود.
تجویز رادیوایزوتوپها ممکن است بر نتایج آزمایش اثر بگذارد.
در سه ماهه دوم تا سوم بارداری، مقاومت نسبی به انسولین همراه با کاهش پیشرونده قند خون ایجاد می شود.
داروهایی که می توانند میزان انسولین را افزایش دهند عبارتند از: داروهای ضد بارداری خوراکی، استوهگزامید، آدنوزین، آلبوترول، آمینواسیدها، آسپیرین، بکلومتازون، گلوکونات کلسیم، کانابیس، کاپتوپریل، کلروپروپامید، کلرتالیدون، دفروکسامین، گلیمپراید، گلی پیزاید، هورمون رشد انسانی، هیدروکلروتیازید، انسولین، اینترفرون آلفا 2a، ایزوپروترنول، لوودوپا، لیزینوپریل، مدروکسی پروژسترون، مژسترول، متیل پردنیزولون، متوپرولول، نیاسین، نیکوتینیک اسید، نوراتیندرون، پریندوپریل، پرازوسین، پردنیزولون، پردنیزون ، کینین، ریفامپین، ریتودرین سکرتین، اسپیرونولاکتون، استرپتوزوسین، تربوتالین، تولازامید، تولبوتامید، تری کلرمتیازید، وراپامیل.
داروهایی که می توانند میزان انسولین را کاهش دهند عبارتند از: آکاربوز، استوهگزامید، کلسیتونین، کلرپروپامید، سایمتیدین، کلوفیبرات، استروژن کونژوگه، دیازوکسید، دیلتیازم، دوکسازوسین، انالاپریل، اسید اتاکرینیک، اتر، فوروزماید، هیدروکلروتیازید، متفورمین، میدازولام، مورفین، نیاسین، نیفدیپین، اکتروتید، فنی توئین، پرازوسین، پروپرانولول، پسیلیوم، تولازامید، تولبوتامید.

منبع:vahidlab.ir-drdr.ir

توجه:این مطلب به صورت بسیار ساده و صرفا جهت اطلاعات عمومی به اشتراک گذاشته شده و به هیچ عنوان جایگزین نظر پزشک نمیشود.حتما جهت درمان با پزشک متخصص مشورت شود.